G-korfbal kan wel ‘kontje’ gebruiken

URETERP Trainers en begeleiders van G-korfbalteams uit het noorden van het land kregen vorige week in Ureterp een clinic vanuit de korfbalbond. Korfbal voor spelers met een beperking betekent vooral plezier en beweging. Ook het sociale aspect is erg belangrijk. “It jout se it gefoel dat se meitelle.”

Anneke Zijlstra nam in 2006 samen met Anna Boersma het initiatief voor G-korfbal bij KV Oerterp. Begonnen met twee spelers, telt Oerterp nu vijftien G-korfballers; Oerterp is daarmee volgens Zijlstra een van de grootste verenigingen van het noorden. De korfballers dragen het shirt van Oerterp, maar slechts een van hen woont in het dorp. Lang niet iedere vereniging ondersteunt G-korfbal, aldus Zijlstra. Ook LDODK in Gorredijk heeft een G-team. “Mar yn Drachten bygelyks, mei in soad ynstellingen foar minsken mei in handicap, binne der spitigernôch gjin G-teams.”

Dolf Nijbroek van het KNKV verzorgde de clinic. Ondersteuning is een goede zaak, aldus Zijlstra, want G-korfbal vraagt door de specifieke doelgroep een andere aanpak. “De spilers ha allegear ferskate beheiningen. De útdaging is om foar in groep dy ‘t sa ferskillend is, dochs in leuke training gear te stallen.” Sommige spelers hebben fysieke beperkingen, anderen vinden het reuze spannend om gezamenlijk te sporten. 

Zijlstra geeft het voorbeeld van een speler van een andere vereniging die een jaar lang langs de kant stond voor hij een wedstrijd durfde te spelen. En toen ook alleen nog aan de hand van een begeleider. “Hy fûn it sa spannend, mar it wie skitterend om te sjen hoefolle wille hy hie.” Het draait bij G-korfbal niet om tactiek, techniek en resultaat. Maar vooral om plezier en bewegen. De inventiviteit van de G-korfballers bleek zaterdag nog. Het Groninger ROG had voor een toernooi in Ureterp slechts twee spelers. De oplossing bestond uit een mix-team van verschillende verenigingen. Zijlstra: “Net ien makket dêr in probleem fan. Se wolle wille ha, dêr giet it om.”

G-korfbal heeft een belangrijke sociale functie. Bij G-korfbal vallen beperkingen weg, wordt iedereen geaccepteerd zoals hij of zij is. Een verademing voor iemand die opgroeit met een beperking en vroeg leert als ‘anders’ gezien te worden, stelt Zijlstra. “De groep is dêrtroch hecht, se kenne inoar goed en fiere sels jierdeis. By it G-korfbal witte se: ik hear derby.” 

Doety Waninge van LDODK beaamt dat. “Se freegje my no al oft we oan it ein fan it seizoen ek wer mei de groep út iten gean.” LDODK heeft momenteel zeven G-korfballers. Groei zou mooi zijn, aldus Waninge: “Mar it is lestich om nije leden te finen.” De prestatie staat niet voorop, maar G-korfbal is zeker geen bezigheidstherapie. Spelers ontwikkelen volgens Waninge wel degelijk vaardigheden. Zijlstra: “Minsken dy ‘t noch nea G-kuorbal sjoen ha fernuverje harren. Soms fljocht de iene nei de oare bal troch de koer, dat ferwachtsje se net.” 

Meer publiciteit en aandacht zou goed zijn voor de groei van de sport, aldus Zijlstra. Gelukkig zijn er volgens haar wel clubs, zoals bijvoorbeeld SCO, DOS’46 en KV Joure, die serieus bezig zijn met de ontwikkeling van G-korfbal. Meer korfballers betekent ook de behoefte aan meer trainers en begeleiders. Bij Oerterp bijvoorbeeld, wordt trainer Jisse van der Schaaf bijgestaan door ouders die op wedstrijddagen meegaan. Geïnteresseerden hoeven niet over trainersdiploma’s te beschikken. Affiniteit met de doelgroep is een pre en een achtergrond of ervaring in de gehandicaptenzorg is ook een voordeel, aldus Zijlstra. De vereniging zorgt voor ondersteuning. Meer info via g-korfbal@kvoerterp.nl.