Twee keer winnen en alles is anders
Sport Het valt momenteel niet mee om supporter te zijn van Gorredijk of THOR. De twee rivalen staan zaterdag (19.00 uur) in Gorredijk tegenover elkaar. De punten zijn belangrijker dan de sportieve eer voor de twee clubs die onder in de derde klasse bungelen. “We hebben in luxe geleefd, dus het kan ook eens wat minder gaan.”Chagrijnig wordt Rick Zwart niet als hij naar de ranglijst in 3A kijkt, maar een goed gevoel geeft het de trainer van THOR ook zeker niet. “We hadden op meer gehoopt, dat lijkt me logisch. Maar het is allemaal wel verklaarbaar hoe het tot nu toe loopt.”
[caption id=”attachment_30785” align=”alignnone” width=”900”] Rick Zwart.[/caption]
De 38-jarige coach somt op: “We hebben afgelopen zomer kwaliteit ingeleverd. Sonson Lyklama, een van onze beste spelers, probeert het hogerop bij eersteklasser Oranje Nassau in Groningen. Dat snap ik helemaal. En Ernst Pieter Bantema is gestopt als keeper.” Daarnaast is Marco Rozenberg nog niet terug na zijn zware knieblessure. “Allemaal jongens uit de as, echte puntenpakkers ook. Dat vangen wij niet zomaar op.”
In Gorredijk is de selectie iets breder, maar met inmiddels acht namen op de lijst van geblesseerden begint ook daar de spoeling dun te worden, weet Mart van der Tuin. “Hoe verder in het seizoen, hoe meer jongens we niet konden opstellen.” Het zorgt ervoor dat Mart zelf inmiddels vaker als middenvelder dan als spits staat opgesteld. “Het is soms schipperen en van trainen op vastigheden komt het amper. We staan iedere week met een andere opstelling aan de aftrap.”
[caption id=”attachment_30786” align=”alignnone” width=”900”] Mart van der Tuin.[/caption]
De Gordyksters hoopten dit seizoen de vervelende smaak van het vorige weg te spoelen. Het liep voor geen meter bij het team, trainer Richard Jellema vertrok voortijdig en door een klein wonder ontliep Gorredijk uiteindelijk de nacompetitie om handhaving. “Dat wilden we heel graag achter ons laten, maar we zitten eigenlijk weer in dezelfde situatie”, beseft Mart. “Al is de sfeer binnen de groep wel veel beter dan een jaar geleden.”
Ook in Lippenhuizen is er weinig onderling gezeur, merkt Rick op. “Dat vind ik best wel opvallend. En het is ook zeker niet zo dat het de jongens niets uitmaakt, dat er een soort gelatenheid heerst. Over de trainingsopkomst bijvoorbeeld mag ik zeker niet klagen. We staan eigenlijk altijd wel met 15, 16 spelers op het veld.”
Groot manco bij THOR is het gebrek aan zelfvertrouwen en toch ook de weerbaarheid. “In heel wat wedstrijden komen we prima mee, maar als het even tegenzit kan het ook heel hard gaan.” Direct na de winterstop bijvoorbeeld, in het thuisduel met Akkrum. De bezoekers kwamen wat fortuinlijk op 0-2, de Liphústers missen de kans op 1-2 en als het direct daarna 0-3 wordt, valt THOR uiteen. “Dan gaan de koppies omlaag en dat snap ik ook wel.” “Ik ben zelf ook weleens gedegradeerd en herken zeker wat er in het veld gebeurt”, gaat Rick verder. “Dat keer je vanaf de zijkant ook niet om in een wedstrijd. Dus moet je de week daarna weer gewoon keihard werken met elkaar. En één keer een succesje kan alles ineens veranderen, zo is het ook.”
Mart loopt met zijn 33 jaar ook al een hele tijd mee. Het is voor hem dan ook glashelder dat het voor Gorredijk dit jaar wederom niks anders is dan overleven. “We hadden andere plannen, want met een compleet team staat er een heel aardig elftal voor de derde klasse.” De groep kreeg in de zomer een flinke klap te verduren. Selectiespeler Hylke Bergsma kwam bij een motorongeluk om het leven. Zijn broer Arjen, de ervaren kapitein van Gorredijk, zag het voor zijn ogen gebeuren en trapte sindsdien logischerwijs amper nog tegen een bal. “Als er dan vervolgens door blessures nog een paar jongens met extra kwaliteiten wegvallen, moet je realistisch zijn. Dan lever je gewoon zoveel in dat je moet vechten tegen degradatie.”
Opvallend is wel dat Gorredijk in vergelijking met de andere clubs die onderin bungelen, relatief weinig dikke nederlagen aan de kont krijgt. Mart: “Het doelsaldo kan aan het einde van het seizoen een factor zijn, maar uiteindelijk gaat het er vooral om hoe vaak je verliest. En dat doen we te veel, ook vaak nog door persoonlijke fouten.”
De strijd onderin gaat nog wel een tijdje duren. “Maar als je twee keer op rij wint, kun je zomaar ineens een goede middenmoter zijn in deze klasse”, weet Rick. “Daarom moet je het geloof houden dat handhaving mogelijk is. Anderzijds hebben we in luxe geleefd, met het kampioenschap van twee jaar geleden en het debuut van de club in de derde klasse. Dan kan het dus ook weer een keer wat minder gaan.”
