Ruurd en Froukje Bron zestig jaar getrouwd
Nieuws “Ik wol har net misse, hear”, verklaart hij. “En sûnder brijsieder bin je nergens”, lacht zij. Ruurd (90) en Froukje (81) Bron vieren vandaag, woensdag 30 juni, hun zestigjarig huwelijksjubileum. Veel Gordyksters zullen hen nog kennen; van 1967 tot 1984 was Ruurd melkboer in Gorredijk.Ruurd werd geboren in Drachtstercompagnie. Daar, in het café, leerde hij Froukje uit Veenwouden kennen. “Ik wie dêr mei myn maten. Froukje wurke yn de húshâlding by it kafee. Doe seinen de mannen út de gek: kinst wol even op Froukje passe.” En zo werd Ruurd in de huiskamer neergezet, herinnert Froukje zich. “It wie in moai jonkje en hy wie aardich.” Zes jaar verkering volgde, ook in die tijd waren er te weinig woningen.
Ruurd volgde drie jaar Ulo en ging eerst aan de slag bij zijn vader in de brandstofhandel. “Butagas en swarte brand. Dêr waardst sa swart fan dat it der hast net ôfwaskje woe.” Later werkte hij bij een eierhandelaar en was daarvoor veel op pad. Ook melkboeren namen eieren af en zo hoorde Ruurd via via dat de melkboer aan de Langewal in Gorredijk ging stoppen. “Doe ha wy it hûs en it bedriuw oernaam.” Ze wonen er nog altijd.
Zijn routes reed Ruurd eerst met het Volkswagenbusje. Zwaar werk, zegt Froukje. “Izeren kratten mei fyftjin liter moast hy fan it dak tille en alle molke moast út Terwispel ophelle wurde.” Een paar jaar later gingen ze over op een rijdende winkel. “De oare molkboeren seinen út de gek: no noch in bêd deryn”, herinnert zij zich. Daar hadden ze geen ongelijk in, de rijdende winkel betekende veel werk voor beiden, met daarnaast een druk gezin van vier kinderen. Het zware en vele werk ging ten koste van Ruurd zijn gezondheid; op zijn 53ste moest hij wegens rugklachten stoppen.
Froukje is gediplomeerd costumière en coupeuse. “Ik die dy oplieding neidat ik oardel jier by it kafee wurke hie. Doe’t ik it diploma hie, bin ik op de fyts stapt en ha oanbelle by Toutenburg oft se dêr ek in naaister nedich hienen. Dat is slagge.” Nog altijd zit ze graag achter de naaimachine, er is altijd wel herstelwerk voor een van de zeven kleinkinderen. Veel heeft ze ook genaaid voor gymnastiekvereniging Stânfries waar ook Ruurd hand-en-spandiensten verrichtte.
Froukje werkt graag in de bloementuin, Ruurd maait het gras. Samen wandelen en fietsen ze veel. Als het even kan, werpt Ruurd voor huis de hengel uit. “Ik mocht ek graach reedride en ha de Alvestêdetocht in kear útriden. By dy fan ’63 bin ik nei hûndert kilometer fan it iis helle.” Samen passen ze vaak op de hondjes van de kleindochters en samen zijn ze op veel buitenlandse reizen geweest met hun dochter. Zuivel blijft een rode draad in het huwelijk, Froukje: “We bin noch âlderwetsk en ite in protte eigenmakke grôtbrij en havermoutbrij.”
