Twee generaties op één boerenerf in Wijnjewoude
Nieuws Reeën voor de deur, maar ook beren op de weg. Het viel niet mee om de oude boerderij aan de Opperbuorren in twee volwaardige woningen te splitsen. Maar nu de grootscheepse verbouwing zijn voltooiing nadert, overheerst bij de nieuwe bewoners het geluksgevoel. “We gaan hier actief oud worden”, zegt Gerda de Boer.Dat actief oud worden gaat vooralsnog op voor Gerda zelf en echtgenoot Tijmen, nu ze allebei de pensioengerechtigde leeftijd zijn gepasseerd. De andere twee, dertigers Marieke Wijsman en Lineke Nijenhuis, zijn nog lang niet zover. “Maar ik sluit niet uit dat Gerda’s uitspraak ook voor ons zal gelden”, zegt Marieke. “Dan met andere buren tegen die tijd”, knikt Tijmen. “Zo hebben we het met elkaar geregeld, twee aparte adressen onder één dak.”
Gesplitst wonen in voormalige boerderijen lijkt zo logisch, ruimte zat immers. En met twee of meer portemonnees valt er doorgaans weer iets moois van te maken. In de praktijk zijn gemeenten en provincie nog niet zover; bestemmingsplannen, milieucirkels en de toebedeling van woningcontingenten staan nieuwe invullingen van boerenerven in de weg. Dat twee generaties in Wijnjewoude wel onder een en hetzelfde boerderijdak gaan huizen, maakt nieuwsgierig. En hoe hebben ze elkaar eigenlijk gevonden? “Tja, daar begint het mee”, grijnst Tijmen. “Ga er maar even voor zitten.”
Kangoeroeën
“Wij hebben altijd in Hoofddorp gewoond, dicht bij ons werk”, vertelt Gerda. “Met ons pensioen in zicht wilden we landelijker gaan wonen en dan denk je al gauw aan Friesland. Zo besloot ik Lineke eens te polsen.” Waarom Lineke? “Ik ben de partner van Marieke. En Marieke is weer het nichtje van Tijmen en Gerda. Die twee wisten dat ik graag rondstruin op Funda en zodoende vroeg Gerda of ik voor hen naar iets leuks wilde uitkijken.” Dat telefoontje kwam binnen op de pier in Holwerd, weet Marieke nog. “En toen stelde Lineke spontaan voor om samen iets te zoeken, kangoeroeën noemde ze dat. Daar hadden Gerda en Tijmen nog nooit van gehoord, maar ze reageerden wel meteen enthousiast.”Gevoeligheden
Twee huishoudens onder één dak betekent meer financiële armslag en het voorrecht je eigen buren te kiezen. Toch rezen er enkele bedenkingen. Gerda: “Ik wilde die twee niet met toekomstige mantelzorg opschepen, maar dat zagen ze niet als probleem.” Tijmen: “En ik vond dat Marieke ons gezamenlijke voornemen met haar moeder moest bespreken. Wij wilden ook weten wat onze zoon ervan dacht.” Van gevoeligheden in de familie bleek echter geen sprake, integendeel zelfs. Moeilijkheden rezen pas bij het zoeken; geschikte huizen bleven buiten bereik door bureaucratische obstakels en de weigering van gemeenten om mee te denken, aldus Tijmen. De jongere generatie had het plan al min of meer opgegeven toen Marieke stuitte op de boerderij aan de Opperbuorren. “Een klushuis en dus niet naar de wens van Tijmen en Gerda, ik kon zien dat Lineke hem al had afgevinkt. Maar wel met twee adressen stond er uitdrukkelijk bij.”Voor en tegens
Ze besloten te gaan kijken. Tijdens de bezichtiging van het voorhuis kwamen in het land voor de deur zomaar twee reeën voorbij. “Op dat moment waren we alle vier eigenlijk al verkocht”, lacht Lineke. “Op de parkeerplaats van Staatsbosbeheer hebben we toen de voors en tegens op een rijtje proberen te zetten.” De tegens zaten hem niet alleen in de oude staat van de boerderij uit 1930, maar vooral in de twee adressen. Tijmen: “De gemeente wist van niks, het kadaster beschikte niet over de aantekening, en de nutsvoorzieningen stonden maar op één naam. De boerderij had weliswaar een lange historie van dubbele bewoning, maar dat was nooit volgens de normen vastgelegd.” Dankzij de inspanningen van de makelaar lukte het om met een akte van voorlopige erfsplitsing de financiering rond te krijgen. En de gemeente werkte mee om de scheefgroei recht te zetten. Gerda: “Uiteindelijk viel alles in de plooi, maar het heeft ons wel wat slapeloze nachten gekost.”Recht doormidden
Maar hoe splits je een asymmetrisch geheel? Toch recht doormidden, vonden ze alle vier. De boerderij ligt mooi centraal op het ruim bemeten erf en zo hebben beide stellen niet alleen een voor en achter, maar ook tuin langs de hele lengte van de woning. Tijmen: “De makelaar had Marieke en Lineke gewezen op de grote staldeuren waar hun camper mooi naar binnen kon. Dus wij zeiden tegen elkaar: nou, dan nemen wij de linkerkant.” Lineke en Marieke schieten in de lach: “En wij hebben al de tijd gedacht dat jullie liever aan de beschutte zonkant wilden zitten.” Dat de camper de uiteindelijke verdeling heeft bepaald, vinden ze alle vier hilarisch. “Het maakt ook niet uit, van alle kanten is het uitzicht prachtig.” Een architect, vriendin van Gerda, tekende het ontwerp voor de splitsing. “Ze heeft heel pragmatisch de bestaande ruimtes als uitgangspunt genomen en vandaaruit de opdeling vormgegeven. Gezien onze leeftijd wilden wij alles op de begane grond en boven logeerruimte.” Marieke knikt: “Dat ging makkelijk met het voorhuis. Wij hebben weer iets meer vierkante meters, maar veel scheelt het niet.”Vanaf het begin van de verbouwing wonen de stellen op hun erf om dubbele lasten uit te sparen en om de aannemer tijdrovende klusjes uit handen te nemen. Gerda en Tijmen in de stacaravan aan de ene kant, Marieke en Lineke in caravan met voortent aan hun kant. “Wij douchen bij de buren.” Inmiddels hebben ze ook al samen fruitbomen geplant en een kippenren gebouwd. “En wie weet wat er allemaal nog volgt, het erf blijft één geheel.”
[caption id=”attachment_40874” align=”alignnone” width=”846”] Tijmen en Gerda.[/caption]
[caption id=”attachment_40875” align=”alignnone” width=”900”] Marieke en Lineke.[/caption]
