Belangrijke weken voor Jubbega

De voetballers van Jubbega kunnen de komende twee speelronden goede zakendoen. Het elftal van trainer Joop Gall neemt het achtereenvolgens op tegen LSC 1890 en Alcides, die beide met negen punten onderaan de ranglijst van de eerste klasse I bungelen. Gall ziet kansen om afstand te nemen van de degradatiezone, maar: “Dan moeten we meer creëren en scoren dan tot nog toe het geval was.”

JUBBEGA Het is niet het seizoen van Jubbega. De roodwitten hadden bij de start van het seizoen het vizier gericht op de vijfde plek, maar blessureleed, en niet van de minste spelers, doorkruiste de sportieve ambities. De meeste voetballers zijn ondertussen gelukkig weer fit. De kans bestaat zelfs dat Ivar Span, die in september een kruisbandblessure opliep, zondag thuis tegen LSC 1890 weer zijn eerste minuten kan maken. Gall: “Dinsdag had ik 19 man op de training, dat was een heerlijk gevoel.”

Veldspeler op doel

De zon breekt voorzichtig door en dat is nodig, want de nood was zo hoog dat bij Jubbega de afgelopen duels een veldspeler, Jesse Tuithof, op doel stond. Eerste doelman Ruben Stuiver kampte met rugproblemen en ook de reserve-goalies waren niet inzetbaar. “Toen ik vroeg wie wilde keepen was Jesse de enige die zijn hand opstak. Dat was mooi, maar hij is wel mijn tweede spits. Ik kon hem in het veld ook goed gebruiken,” vertelt de trainer.

Twee weken geleden hield Jubbega met Tuithof op doel Marum op 0-0. Het puntje was te danken aan een goed georganiseerde defensie en naïviteit van de tegenstander. Gall: “Marum had niet door dat we geen echte keeper hadden, want we hebben geen enkel schot op doel gehad.” Dat had Go Ahead Kampen vorige week (2-4 verlies) wel in de smiezen. “Die schoten vanuit alle standen.”

Het duel in en tegen Marum had een zege op moeten leveren. Jubbega had volgens de trainer tachtig tot zelfs negentig procent balbezit, maar creëerde geen kansen. Het is het euvel van de roodwitten dit seizoen, de ‘Jobbegeasters’ blaffen wel, maar bijten niet. Alleen hekkensluiter LSC1890 (14) scoorde minder goals dan Jubbega dat zeventien keer doel trof.

Volle buit

Jubbega staat met nog acht wedstrijden te gaan net boven de degradatiestreep. Het gat met de twee rechtstreekse degradatieplekken bedraagt tien punten. Het verschil met Drachtster Boys, Burgum en Marum, de clubs die nu in aanmerking komen voor nacompetitie tegen degradatie, is maximaal vijf punten. Jubbega heeft wel een wedstrijd minder gespeeld dan genoemd trio.

Mocht Jubbega de komende twee duels de volle buit weten te pakken, dan slaat de ploeg van Gall een gaatje met de clubs uit de gevarenzone. De roodwitten kunnen zich in dat geval met een geruster hart opmaken voor de slotfase van het seizoen. “De onderlinge verschillen zijn klein, wie weet kunnen we zelfs onze oorspronkelijke doelstelling nog realiseren. Als we dat halen hebben we gezien alle tegenslagen echt een hele goede prestatie geleverd,” vindt Gall. 

Zover is het niet. LSC 1890 en Alcides, waar Jubbega na de Pasen tegen speelt, zijn op papier  tegenstanders waartegen een resultaat te behalen valt , maar weet Gall: “Een kat in het nauw maakt rare sprongen, daar moeten we beducht op zijn.” Bovendien moet zijn elftal volgens de trainer meer brengen: “Onze middenvelders moeten meer creëren en voor de goal moeten we scherper zijn. Je kunt nog zo leuk spelen, wedstrijden worden beslist door doelpunten.”

Concessies

De spelersgroep laat zich volgens de trainer niet afleiden door de interne problemen bij Jubbega. Het nieuwe bestuur van de voetbalvereniging wil, Sa! berichtte hier uitgebreid over, door met eigen spelers en die koerswijziging leidt tot tweespalt binnen de club. “De jongens richten zich volledig op het voetbal en willen maar één ding; het seizoen zo goed mogelijk afmaken.”

Gall rekent op handhaving van Jubbega, maar hoe het seizoen ook afloopt, voor de trainer is het een leerzaam voetbaljaar. De ervaringen met de (on)mogelijkheden en dynamiek bij de amateurs van Jubbega hebben Gall completer gemaakt. “ Zaken zijn niet zo geregeld als bij de profs. Soms moet je concessies doe. Ik heb geleerd om even met mijn kop te schudden en weer verder te gaan. Ook de omgang met spelers is anders. In zekere zin is het een verfrissend ervaring om te leren met begrenzingen om te gaan.”