Taal helpt vluchtelingen op weg

BEETSTERZWAAG Ze verblijven misschien maar tijdelijk in Nederland, toch is het leren van de taal voor veel Oekraïense vluchtelingen belangrijk. Dan kunnen ze een praatje maken op straat of in de winkel, kunnen ze vrienden maken. Er zijn inmiddels taallessen gestart in Beetsterzwaag en Gorredijk.

“Niet groot… maar klein, zeg maar na.” Gepensioneerd schoolmeester Wouter de Vlugt gebruikt handen, soms voeten, ter verduidelijking. De zeven Oekraïense cursisten zeggen hem na. Voor hen op tafel ligt het papier met de rij tegenstellingen, de vertaling in het Oekraïens staat er achter. 

Niet rijk maar arm, niet lang maar kort, niet oud maar jong. “Ik ben oud, 76 jaar,” grapt Wouter, “die kleine kinderen zijn jong.” Hij wijst op de twee kinderen die zich verderop in de zaal van de Ontmoetingskerk vermaken tot hun ouders klaar zijn met de les.

Binne twee dagen

Wat kunnen we doen? Die vraag stelden ze zich bij de Ontmoetingskerk toen in Beetsterzwaag de eerste vluchtelingen aankwamen. “Sels opfange, dêr fûn men de romte net geskikt foar”, vertelt geestelijk verzorger Evert Kronemeijer. “Doe ha ik frege oan harren: wat kin we dan dwaan?” De Oekraïense Dascha gaf het antwoord: graag de taal leren. “En sa kamen se by my telâne”, zegt Wouter. 

Dat was op 11 april, twee dagen later volgde de eerste taalles. Goede lesmethodes voor deze groep vluchtelingen zijn er eigenlijk niet, stelt de gepensioneerd onderwijzer. “Dus ha ik gau materiaal makke, soks doch ik ek it leafst.” Elke les begint hij met een dialoog, over de tuin, de markt, de boerderij. “Dat bin allegear dingen wêr’t se hinne kinne, sa leare se dêr wat praten.”

Hij leert ze ook lezen, want dat ondersteunt het spreken, is zijn ervaring. De opdrachten voorziet hij altijd van een vertaling in cyrillisch schrift en dat levert soms vermakelijke toestanden op. “Ik knip en plak it fan Google Translate, mar kin der neat fan lêze. Lêstendeis gie it oer túnkjen, ik hie de fertaling fan ‘ik ga schoffelen in de tuin’ derneist setten, mar dat levere gegniffel op. It bliek dat der stie ‘ik ga plassen in de tuin’.”

Thema

Het lesgeven met zijn eigen lesmethode is zijn lust en leven. “Doe’t we hearden dat jim fan de Sa! kamen, ha ik in fraachgesprekje makke oer interviewen.” Daarachteraan spraken ze over voetballer Levchenko om vervolgens naar het thema van de avond te gaan: de boerderij. Er zijn geen tolken bij de taallessen, toch gaan de lessen van een leien dakje. Dat komt ook, zegt Evert Kronemeijer, omdat de Oekraïners gewend zijn om te leren. Een enkeling spreekt een beetje Engels.

Terugkeer

Voor Slava, die met vrouw en drie kinderen naar Nederland kwam, is het klip en klaar: zodra het kan, keert hij terug naar zijn thuisland. Toch heeft hij grote belangstelling voor de Nederlandse taal. “The more languages you learn, the more times you are a man”, zegt hij. 

Ter verduidelijking: je wordt slimmer als je meer talen leert en doordat je de taal leert, maak je vrienden.” Hij is van plan om, ook als hij terug is in Oekraïne, door te gaan met het bestuderen van het Nederlands. “I use many apps, but Wouter is the best app. And don’t forget about Evert.”

Twee locaties

Er was al vrij snel veel belangstelling voor de taalcursus. De groep in Beetsterzwaag startte met 23 cursisten. Vanwege de grote animo is daarna besloten om de groep op te splitsen. De groep in de Ontmoetingskerk van Beetsterzwaag volgt nu iedere maandag en donderdag (19.00 uur) lessen. Geïnteresseerden hiervoor kunnen zich opgeven via wouterdevlugt@kpnplanet.nl. 

In De Skâns in Gorredijk verzorgt Lies Kuyl uit Lippenhuizen iedere maandag en donderdag om 19.00 uur lessen. Geïnteresseerden voor deze lessen kunnen zich opgeven via jos@codehans.nl.