‘Mag deze fluit mee naar huis, juf?’

FRIESCHEPALEN De leerlingen van groep 3 en 4 van basisschool Rehoboth wachten vrijdag in spanning op de komst van Meta Oud. Eenmaal binnen, krijgt ze meteen alle aandacht. Meta verzorgt vandaag een dwarsfluitles. De basisscholen organiseerden vorige week de Meispelen, activiteiten vol kunst en cultuur. 

Meta Oud haalt een dwarsfluit uit haar tas en loopt door de klas om alle kinderen de kans te geven deze speciale fluit van dichtbij te zien. De kinderen kijken bewonderend naar het instrument. Een blokfluit kennen ze wel, maar deze fluit nog niet. Meta leert de klas hoe je een dwarsfluit moet bespelen: “Je lippen een beetje bij elkaar. Doe een vinger onder je mond en blaas eens. Voel je de wind op je vinger?” 

Meta speelt een paar liedjes voor en sommige kinderen reageren meteen. “Dat liedje ken ik. Dat is van een film. Van Star Wars.” Het luisteren is nu gedaan. De kinderen kunnen meteen zelf aan de slag. Meta gaat rond met een oefenfluit, een fluit met kleine molentjes die gaan draaien als in de dwarsfluit geblazen wordt. 

Een voor een mogen de leerlingen oefenen. Al snel hebben ze de smaak te maken en draaien de molentjes naar hartenlust. De kinderen krijgen er schik in. “Juf, ik vind dit een hele leuke les,” roept een meisje spontaan door de klas. 

Meta bouwt de les stap voor stap op. Hier is duidelijk over nagedacht. Elk kind krijgt nu een eigen dwarsfluit. Een kakofonie van geluiden is het gevolg. Juf Meta brengt echter al snel orde in de muzikale chaos: “Steek je linkerhand omhoog en gebruik je duim en wijsvinger. Een B is met één vinger en je duim.” Het repertoire aan noten dat de kinderen kunnen spelen wordt binnen een paar minuten uitgebreid. “Met drie vingers is een G.” 

Geconcentreerd kijken de kinderen naar Meta en naar hun dwarsfluit. Per rij worden vervolgens noten gespeeld. “Jullie spelen de A, jullie de B en jullie de G.” Binnen een half uur kan de klas een simpel liedje spelen. Het klaslokaal vult zich snel met deuntjes en melodieën. Juf Meta kijkt tevreden rond. Dit lijkt erop. Dit klinkt goed. 

Tenslotte kunnen de leerlingen zelf een liedje maken en dat doen ze op een heel speciale manier. Meta haalt een grote dobbelsteen tevoorschijn. De dobbelsteen kan twee dingen aangeven: een noot wordt tussen de lijnen van een notenbalk geplaatst of de noot gaat door de lijn heen. Alle kinderen gooien een keer met de dobbelsteen en mogen dan bepalen waar hun noot op de notenbalk komt. Zo maken ze hun eigen liedje. 

Op het eind speelt de hele klas hun eigen gecomponeerde lied. Trots kijken de leerlingen elkaar aan. Dat hadden ze niet gedacht. Dwarsfluit leren spelen en dan ook nog eens samen een liedje maken. “Juf, mogen we deze fluit mee naar huis nemen?”, vraagt een jongetje met een hoopvolle blik. 

Froukje Hoekstra kijkt met genoegen naar de enthousiaste kinderen. Als cultuurcoach bij de gemeente Opsterland helpt zij scholen bij het invullen van cultuuronderwijs. Muziekles is hier een goed voorbeeld van. Froukje: “Ik geef scholen advies en kan helpen met het vinden van een specialist.” 

Naast muziek wordt aandacht besteed aan theater, dans of bijvoorbeeld schilderen. “Van samen muziek maken leren kinderen om op een andere manier met elkaar om te gaan. Het is bovendien goed voor hun motorische vaardigheden. De gemeente Opsterland heeft ongeveer 1.200 muziekinstrumenten beschikbaar: “Ik ben trots dat elk kind een instrument in handen kan hebben.”