Warm welkom op De Finne

BEETSTERZWAAG Maksim en Fedde zitten gebroederlijk naast elkaar op basisschool De Finne in Beetsterzwaag. Op tafel een Chromebook, een kleine computer. De Sa!-fotograaf wil de beide jongens graag op de foto zetten. Fedde vraagt via het vertaalprogramma op het Chromebook of Maksim dat wel wil. Hij begint te lachen. De vraag is duidelijk, het antwoord ook.

Maksim is een van de drie kinderen die sinds begin vorige week meedraaien op De Finne. Inmiddels heeft directeur Ina van der Vlugt nog vier kinderen ingeschreven en van drie andere kinderen weet ze al dat die ook binnenkort ook op school komen. Al deze kinderen zijn met andere familieleden opgevangen bij particulieren in het dorp die over veel woonruimte beschikken. Onder de Oekraïense ouders zitten enkele docenten. “Dat is foar ús wol maklik. Wy kinne mei harren oerlizze. Want in skoalle is hjir wol hiel oars as de bern wend binne”, vertelt Van der Vlugt. 

Een aantal van deze ouders geeft vanuit Beetsterzwaag online les aan middelbare scholen in hun thuisland.Sommige kinderen hebben het oorlogsgeweld met eigen ogen gezien, anderen zijn met hun ouders eerder vertrokken. “Mar al dizze bern sitte no yn in hiele oare sitewaasje as thús. Boppedat ha se daagliks kontakt mei famylje dy’t noch yn Oekraïne sit. Dat docht fansels ek wat mei de bern.” Die emotie was ook voelbaar bij het hijsen van de Oekraïense vlag. De school maakte er een plechtig moment van om te laten zien dat de vluchtelingen welkom zijn. “Mar it is foar harren it lân dat se achterlitten ha.”

Thuis voelen

Opvang van de kinderen op De Finne was snel geregeld. De school heeft vanwege een recente fusie extra leerkrachten. Een van hen heeft ervaring op een azc-school, zij begeleidt de kinderen in de Nederlandse les. “Wy witte net hoelang at se bliuwe, mar it is belangryk dat se wat Nederlânsk kinne om mei oare bern en mei ús kommunisearje te kinnen.” Op meerdere plekken op de school hangen posters met tekeningen en de Nederlandse en Russische woorden erbij. Van der Vlugt ziet dat het voor de Oekraïense kinderen spannend is. Logisch, het zijn allemaal vreemde mensen om hen heen en alles is anders dan ze gewend zijn. “Wy probearje de bern safolle mooglik yn in klasse mei te nimmen, mar it is wol sykjen nei it nivo dat se ha. It is wichtich dat se net isolearre binne.” 

Alle kinderen hebben ook een Nederlandse buddy, een leerling die hen begeleidt. “Dy wiene samar fûn. Dat wolle se allegearre wol.” Om de Oekraïense kinderen voldoende rust te geven, hebben ze voorlopig ‘s middags vrij. De school besloot ook niet in hun bijzijn naar het Jeugdjournaal te kijken, omdat ze dan beelden uit eigen land zien, zonder de context te kunnen verstaan. “It is belangryk dat wy harren no earst rêst en feiligheid biede.” 

De scholen in Opsterland en de Stellingwerven krijgen ondersteuning van De Stipe; zij zorgen onder andere voor tolken bij de intakegesprekken en bouwen een site waarop alle scholen informatie kunnen vinden over bijvoorbeeld geschikte lesmethoden. Van der Vlugt ziet de komende weken met zekere spanning tegemoet. Het gaat tot nu toe goed, maar het is onbekend hoeveel kinderen er de komende maanden nog bijkomen. “En wy moatte de oare bern ek yn de gaten hâlde. Sy ha mei corona fansels ek it ien en oar meimakke. It is sykjen nei de goede balâns.”