‘Wat wie it op ús troudei kâld!’

GORREDIJK Elke zondag met tientallen jongeren flaneren op de weg naar Feankleaster. De meisjes op hakjes; op maandag moesten ze naar de schoenmaker omdat de hakjes er vanwege het vele wandelen af lagen. Zo ging dat in de begintijd bij Bouwe Zijlstra (82) en Anne Bosgraaf (80). Dinsdag waren ze zestig jaar getrouwd.

Bouwe uit Kollum en Anne uit Aldwâld leerden elkaar kennen door een nicht van Bouwe. Anne: “Ik gie nei de mulo yn Kollum, dêr learde ik har kennen. We bin freondinnen wurden.” Bouwe: “En as je dan sa’n frommeske sjogge, dan wit je wol hoe’t dat giet.” Fietsen mochten ze niet op zondag, dus ging de jeugd massaal per benenwagen op zoek naar verkering. 

In de drek over de drempel

Ze waren er jong bij; hij was 17 en zij 15 toen ze verkering kregen. Na afronding van de ambachtsschool ging Bouwe als timmerman aan de slag. Toen er een meubelfabriek in Kollum kwam, solliciteerde hij daar en werd aangenomen als machinaal houtbewerker. Op een dag klopte hij aan bij zijn baas. “We eksperimentearren wolris wat en dat gie mis, dus hienen we in wenning nedich.” Binnen een paar uur was het geregeld. In die tijd was het vaak zo dat huizen gebouwd werden voordat er straten lagen, vertelt Anne. Na hun trouwfeest in Aldwâld bracht een neef hen naar de nieuwbouwwoning in Kollum. Bouwe: “Ik ha Anne troch de drek hinne oer de drompel tild.” En o, wat was het koud die dag, vult Anne aan.

Timmerfabriek De Vries

Voor haar trouwen werkte Anne op de administratie bij Uitgeverij Banda in Kollum. “Net sa lang hear, want we trouden al gau en dan moast in frou stopje mei wurkjen.” Dertig jaar woonden ze in Kollum, toen werd Bouwe werkvoorbereider bij timmerfabriek De Vries in Gorredijk. Ze verhuisden naar de Houtmoune in het dorp. Met collega’s bouwde Bouwe in zijn vrije tijd vier maal een houtskeletwoning. Hun eerste eigengebouwde woning stond aan De Hoop. Na twaalf jaar verruilde Bouwe zijn baan bij De Vries voor de timmerfabriek BAM in Hoogkerk waar hij werkte totdat hij werd afgekeurd. 

Hun laatste woning was het oud-boerderijtje op steenworp afstand van het appartement aan de Stationsweg waar ze nu alweer tien jaar wonen. Het boerderijtje was een prachtige plek, zegt Bouwe. “In moai stik lân derby, dêr hie ik wol twahûndert fûgels yn de foliêre.” Met veel kleinvee was het een kleine kinderboerderij waar hun kleinkinderen ook volop van genoten. De grote tuin werd echter te bewerkelijk, waarop ze verhuisden naar het appartement. 

Hobbyisten

Bouwe en Anne vermaken zich uitstekend. Ze pakken graag de fiets of gaan er met de auto op uit. Naar een hobbymarkt bijvoorbeeld, want ze zijn echte hobbyisten. Anne maakt bijzondere kaarten en knutselde veel met haar dochters en schoondochter. Een kunstig gemaakte lamp bijvoorbeeld, in de vorm van een fantasiekasteel en gemaakt van petflessen en klei. Van Bouwe’s hand zijn onder andere de van hout gemaakte klok, de luidsprekers en wandkistjes. Tegenwoordig leest hij graag en doet aan diamond painting, een hobby die hij met Anne deelt. Samen buigen ze zich ook regelmatig over ingewikkelde legpuzzels. 

Het echtpaar kreeg vier kinderen, zeven kleinkinderen en vier achterkleinkinderen. Tot hun verdriet overleed vorig jaar hun dochter op 57-jarige leeftijd. Anne: “Se hie in beperking mar rêde harsels mei help fan ús allegear.”