‘Efkes in slach oer de merk’
NieuwsGORREDIJK Op de Gordykster Merk schuifelde afgelopen zondag veel volk langs de talloze kramen. Er was van alles te koop en het weer viel achteraf niet tegen. “Ik sei tsjin de frou: ‘It is drûch. Kom, we gean noch efkes in slach oer de merk.”
De zondag begon slecht. Donkere wolken pakten zich samen boven Gorredijk en het regende behoorlijk tijdens de eerste uren van de traditionele Gordykster Merk. Rond elf uur hadden de regenwolken er genoeg van en trokken zich terug. Een flauw zonnetje scheen verlegen tussen de wolken door, terwijl steeds meer mensen zich naar buiten waagden om een kijkje te nemen in het centrum van Gorredijk.
Het was lekker druk, maar niet te druk, zodat er genoeg tijd en ruimte was om rustig rond te kijken. Er was van alles te zien en te koop. Van kleding, schoenen en hoeden tot speelgoed, sieraden en langspeelplaten. Voor elk wat wils. By Bauk aan de Brouwerswal is de verkoopster tevreden over het verloop van de dag: “It rint lekker troch. Foaral de ferrassingstaskes rinne goed en wy ha noch wat ideetsjes foar Moederdag.”
Lekkernijen
Naast de vele kramen met bovengenoemde spullen, zijn er ook de nodige kramen, karren en stalletjes waar allerlei soorten snacks en lekkernijen verorberd kunnen worden. De viskraam staat op een strategische plek bij de brug en heeft over klandizie niet te klagen. Geduldig wachten de klanten totdat ze aan de beurt zijn: “Hjir opite of wolle jo it meinimme? Sil ik der efkes in pûdsje omhinne dwaan?”
De viskraam heeft concurrentie van de poffertjeskraam, de patatkraam, het loempiastalletje en de ijscokar. De verkoop van ijsjes valt wat tegen, maar dat heeft alles te maken met het regenachtige weer, volgens de ijscoman uit Steggerda: “Ze staan nu in de rij bij de patatboer, maar zodra de zon doorbreekt, kopen ze een ijsje. Vorig jaar was het hier 20 graden en toen hebben we flink wat ijs verkocht.”
Tijd voor praatje
De voorjaarsmarkt is ook een plek om bekenden tegen te komen. Zeker als je even gaat zitten voor een bak koffie op het terras van De Vergulde Turf. Jan en alleman komt voorbij en heeft de tijd om even een praat- je te maken met vrienden en kennissen: “Wy komme jimme ek oeral tsjin”, merkt een vrouw op en krijgt dan het antwoord: “Wy jimme ek.” Het terras zit vol en binnen is het ook zoeken naar een lege stoel, terwijl het personeel af en aan loopt met weer een bestelling van koffie met gebak of een glaasje fris. “Foar ús is it de drokste dei fan it jier. Wy ha it maksimale oan persoaniel ynset hjoed.”
Gezelligheid
Veel bezoekers lijken vooral voor de gezelligheid te komen en minder voor het kopen van cadeautjes voor zichzelf of anderen. Ze combineren de zondagmiddagwandeling met een ‘slach oer de merk’ en kopen een lekkernij voor onderweg of voor thuis. Even naar buiten op een druilerige dag en nieuwsgierig rondneuzen naar wat er te koop is en wie ze onverwachts tegenkomen.
“Wy tochten it is no drûch. Dan moatte wy no derút. At it reind hie, wienen wy thús bleaun.” Vroeg in de middag duwt een verlegen voorjaarszonnetje de donkere regenwolken definitief weg. En dan is het te merken dat het al mei is, het is ineens lekker weer. De zonnebril kan eventjes op en de jas kan zelfs uit. Zo wordt het toch nog een mooie dag en blijven de mensen schuifelen langs de kramen en komen ze steeds weer oude bekenden tegen. “Wy sille it rûntsje noch efkes ôfmeitsje en dan geane wy op hûs oan.”
