Ingezonden: Koningshof tekortgedaan

Over hoe idealen door ouderwetse politiek vermalen worden. Voorafgaand aan de verkiezingen van maart jl. vroeg ik alle politieke partijen in Opsterland naar hun standpunt inzake De Koningshof. Een volmondig ja kreeg ik van iedereen, behalve van Opsterlands Belang, die zelfs ja en nee formuleerden.

Mienskip is een gekoesterd begrip, maar tevens een schaamlap. In de politieke praktijk van alledag stelt dit niets voor. Stichting De Koningshof is al vier (!) jaar bezig om Mienskip vorm te geven. Dit heeft men gedaan door een uitermate logisch en zinvol plan op te stellen voor de bouw van woningen voor ouderen; met alleen maar voordelen: doorstroming, samenwonen, samenleven. En dat op menselijke schaal en betaalbaar. 

Na de complimenten in ontvangst te hebben genomen, heeft de Stichting per saldo vooral tegenwerking ervaren. Ambtenaren werden ingeschakeld, weer andere ambtenaren, andere bezwaren, nog meer bezwaren. De beleidsbepalers bleven afzijdig. Dit mag de politiek zich aantrekken. Gaandeweg het traject bleek dat de gemeente tot een openbare aanbesteding diende over te gaan. 

Wat een ontdekking. Is men dan zo weinig op de hoogte van regels en regelgeving? Immers, als de politieke wil er is, dient de ambtenarij te faciliteren. Men heeft zich in het verleden wél gecommitteerd aan De Koningshof en daarna door stroperigheid en angst voor verantwoordelijkheid dit plan in feite afgeschoten. 

De diverse aannames, suggesties en besluiten zijn  zo ingewikkeld dat niemand meer verantwoordelijk is. Niemands schuld. Dat hebben alle partijen laten gebeuren. Men is in gebreke gebleven. De Mienskip verdient beter.

Jan Pieter Visser
(belanghebbende; geboren in 1945)
Beetsterzwaag