Ali en Pietsje zijn er altijd bij de Acht van Langezwaag

LANGEZWAAG Het is de oudste nog bestaande hardloopwedstrijd van Friesland. De Acht van Langezwaag wordt op 24 februari voor de 35e keer gehouden. Het wordt een speciale editie met een vernieuwde kidsrun en een mooi jubileumshirt voor de vroege inschrijvers. De vrijwilligers Ali Elsinga en Pietsje van der Meer zijn er al vanaf het begin bij.

Bij het grootste door SV Langezwaag georganiseerde evenement komt steeds meer kijken. De Acht van Langezwaag beschikt over een groep zeer trouwe vrijwilligers; zonder hun steun komt letterlijk alles krakend tot stilstand. Speciale vrijwilligers zijn Ali Elsinga en Pietsje van der Meer. Al sinds de start van de eerste Acht van Langezwaag, meer dan 35 jaar geleden, staan zij trouw klaar om te helpen bij de organisatie. “Ze zijn de diehards onder de vrijwilligers”, vertelt Bonne van de Bij, een van de organisatoren. “Vanaf de eerste loop zijn ze erbij. Je hoeft hun niets meer te vertellen, ze weten precies wie waar moet staan en wat ze moeten doen.” 

‘Hoort erbij’

De beide dames werden afgelopen zaterdag in het zonnetje gezet op de vrijwilligersavond van de SV Langezwaag. Ze zijn een beetje verlegen met alle aandacht en complimenten en vertellen: “Ach, het hoort er gewoon bij. We zaten bij de sportvereniging en toen ze vrijwilligers zochten voor een hardloopwedstrijd zeiden we natuurlijk ja. Dat doe je gewoon. Als de mensen je nodig hebben dan help je.” En dat doen ze nu al meer dan 35 jaar.

E-learning

Ali is verkeersregelaar. En dat is lang niet meer zo gemakkelijk als vroeger. Toen deed je een hesje aan en klaar was Kees. Maar op een gegeven ogenblik moest je allerlei verkeersinstructies gaan leren om de bevoegdheid te krijgen het verkeer tegen te houden. Een politieman kwam om je alles te leren en als je had aangetoond dat je alles kon, pas dan mocht je als verkeersregelaar aan de slag. Sinds kort is er geen geld meer om daarvoor een agent te laten komen en dien je met goed gevolg een examen via e-learning af te leggen. Elk jaar opnieuw, want het is maar een jaar geldig. Ali is inmiddels alweer geslaagd. Het lijkt gemakkelijk om het verkeer tegen te houden, maar er blijven altijd automobilisten die moeilijk doen. Dat kan soms tot bedreigende taferelen leiden. “Ik ben dan blij dat ik geleerd heb wat ik in zulke situaties moet doen.”

Niet te koud

Pietsje is verzorger en staat met drankjes langs het parcours. “In het begin hadden we koud water, lauwe thee en sinaasappelsap, maar de ervaring leerde dat de lopers alleen maar lauw water wilden. Als het te koud was, dan kregen ze last.” Piet- sje lacht: “De eerste lopers nemen vaak niets: voor hen is het alleen maar draven, draven en draven. De minder snelle lopers hebben wel tijd voor een praatje en nemen vaak nog een extra bekertje.” Bij de finish krijgen de lopers fruit, bouillon en sinaasappelsap.

Historie en toekomst

De loop is ontstaan uit een loopgroepje dat het leuk leek om een loop vanuit Langezwaag te organiseren. In 1989 was de eerste editie die meteen bestond uit alle afstanden die er nu nog steeds zijn. Omdat het parcours van de lange afstanden de vorm van een grote lus had, noemden ze het de Acht van Langezwaag. Bij de eerste edities deden er zo’n honderd lopers mee, inmiddels is het deelnemersveld uitgegroeid tot bijna vijfhonderd. “Er zijn niet zoveel halve marathons”, vertelt Bonne die verantwoordelijk is voor de route. “Veel lopers gebruiken deze loop als voorbereiding op de marathon van Rotterdam.” 

De loop is altijd eind februari en dan kan het weer grillig zijn. Kou, regen en zelfs sneeuw; de loop heeft alles gehad, maar kon steeds zonder grote problemen doorgaan. “Natuurlijk gebeurt er weleens wat”, lacht Bonne. “Zo hadden we een keer een deelnemer uit Winschoten die een bordje had gemist; hij belde vanaf de brug in Gorredijk en vroeg of we hem konden ophalen.” Vroeger ging alles nog met de stopwatch, sinds enkele jaren heeft de chip ook in Langezwaag zijn intrede gedaan. Het verbetert de registratie van de gelopen tijden sterk. En dat is voor veel lopers belangrijk. Ze houden hun prestaties nauwkeurig bij.  

“We hopen nog lang door te gaan, hoewel er wel steeds meer regeltjes komen waar de organisatie aan moet voldoen.” Op de vraag of er nog wensen voor de toekomst zijn, glimlacht Bonne: “Het zou leuk zijn als Roxane Knetemann een keer mee zou willen lopen.”
8vanlangezwaag.nl