Anko en Alie van der Meulen zestig jaar getrouwd
Nieuws Lief en leed delen en goed zijn voor elkaar. Dat is het recept voor een goed huwelijk, vinden Anko (84) en Alie (83) van der Meulen-Atsma uit Gorredijk. Vandaag, dinsdag 10 april, is het zestig jaar geleden dat ze in het huwelijk traden.Op het weiland waar Anko vroeger kievitseieren zocht, staat nu appartementengebouw Upsater. Tien jaar geleden waren Anko en Alie de eerste bewoners. “We ha de bou fan tichtby folge. Sa no en dan even derhinne om in praatsje te meitsjen mei de boufakkers.” Dat kon makkelijk want ze woonden er bijna tegenover, aan De Rival.
Tijdens een uitvoering van de reciteervereniging in Rottevalle sloeg de vonk over. Anko: “Ik tocht: dêr moat ik efteroan. Ik mocht har thúsbringe en mocht weromkomme.” Beiden komen uit een groot boerengezin, zij uit Surhuizum, hij uit Rottevalle. “We hienen dus genôch om oer te praten.” Tot haar trouwen melkte Alie de koeien thuis. “Myn trije âldere bruorren emigrearren nei Kanada, dat doe waard dat myn wurk. Heit moast in melkmasine keapje doe’t ik troude”, voegt ze er lachend aan toe.
Anko vervulde zijn dienstplicht bij de Marechaussee en koos aansluitend voor de politieschool. Hij kreeg een baan bij de Rijkspolitie gewest Den Haag en vertrok naar Hillegom. “Dêr gie ik earst yn de kost, letter krigen we in hûs en bin we troud.” Het Noorden was in die dagen ver weg: “Ik wurke seis dagen yn ‘e wike en hie gjin auto. Mei trein en bus wiest in heale dei ûnderweis om thús te kommen.”
Na drie en een half jaar Rijkspolitie kwam er een vacature vrij bij de afdeling verkeer van politiekorps Opsterland. Met hun dochter verhuisden ze in 1961 naar Gorredijk, daar werd hun zoon geboren. Er zijn inmiddels zes kleinkinderen. Anko werd later rechercheur bij het Opsterlandse korps en bleef dit tot zijn pensioen. “En no bin ik de ienige dy’t noch libbet fan korps Opsterlân.” Hij zou nu niet graag meer politieagent zijn: “Hoe faak sjochst net dat de polysje oanfallen wurdt. Dat fyn ik skunnich.”
In Gorredijk werd hij meteen lid van korps Looft den Heer, hij speelde saxofoon. “Ik bin 25 jier lid west, doe gie it korps ter ziele. Mei korps AAC waard doe De Vlecke oprjochte.” Hij was medeoprichter van de damclub van Gorredijk, ook die bestaat niet meer. Daarnaast was hij jarenlang bij het provinciale schaakteam van de politie. Alie naaide veel kleren voor de kinderen en haarzelf. Toen de kinderen wat ouder waren, ging ze aan de slag als bejaardenhulp.
Alie en Anko reisden graag, onder andere op familiebezoek in Canada en Zwitserland en in de wintermaanden naar het warme Spanje of Portugal. “Dat dogge we no net mear, mar we misse it wol”, zegt Anko. Zijn volkstuin op De Wrotterspôle wil hij nog niet missen. “Ik ferbou alle griente sels, it earste sit al wer yn de broeibak.” Hun huwelijksjubileum vierden ze zaterdag al in familiekring.
