Henk Mulder viert verjaardag met eigen voorstelling

GORREDIJK Het is de kers op de spreekwoordelijke taart. Op zijn 65e verjaardag voert Henk Mulder een toneelstuk op over het leven van zijn opa. In ‘zijn theater’ De Skâns. Na al die jaren voelt Henk zich hier meer dan thuis. Zijn collega’s voelen als familie. Tijdens dit interview wordt hij van alle kanten gegroet en aangesproken.

“Ik was tien toen mijn opa overleed. Ik was eerlijk gezegd niet dol op hem, het was nogal een chagrijnige man. Hij zat maar wat in zijn stoel en zei vrij weinig.” Als kind was Henk dan ook doller op zijn opa en oma van zijn moeders kant. Thuis werd ook niet veel gepraat over het leven van grootvader Roelof.

Alles veranderde toen Henk jaren later een groene multomap in handen kreeg waarin zijn opa een dagboek bijhield. Toen vielen de puzzelstukjes op hun plaats. “Pas toen begreep ik hem. Hij heeft verrekte veel meegemaakt in een mensenleven. Ik zou er dan ook zo bijzitten.” In het dagboek beschreef opa Roelof Mulder (1897-1968) zijn jeugdjaren. Vanaf zijn geboorte in 1897 tot ongeveer 1945. Hij maakte twee oorlogen en andere grote drama’s als armoede en werkeloosheid mee. Na het lezen van het dagboek ontstond bij Henk direct het idee om een theatervoorstelling te maken van het bijzondere verhaal.

Bevroren Roggebrood

En dat is gelukt. In ‘Bevroren Roggebrood’ vertelt Henk het verhaal van opa Roelof. Een rietvlechter uit Noordwolde. Armoede, ziekte, oorlog, onderwijs, de riet- en rotanindustrie, werkeloosheid en het kleine persoonlijke geluk zijn thema’s die voorbijkomen. Henk kruipt zelf in de huid van zijn opa en vertelt zijn levensverhaal. Op het toneel is ook Liesbeth Stoffer te zien, als de vrouw van Roelof. Henk vertelt het hele verhaal en is dus alleen aan het woord. Maar dat komt wel goed. Lachend: “Een uur praten is voor mij geen probleem.” De naam van het stuk is eigenlijk een metafoor, vertelt Henk. 

“Mijn opa heeft veel pech gehad in zijn leven. Hij wilde dingen bereiken, vocht daar hard voor, maar hij ging elke keer onderuit.” Toen hij op een dag twijgen ging snijden, kreeg hij van zijn moeder een klein stukje roggebrood mee voor onderweg, gaat Henk verder. “Met een dun smeerseltje boter.” De jonge Roelof besloot eerst hard te werken om daarna uit te rusten en te genieten van het stukje roggebrood. Maar toen het eenmaal zover was, bleek het roggebrood bevroren en niet meer te eten. “Dat is zo’n beetje een samenvatting van mijn opa’s leven.”

Beelden van vroeger

Henk vertelt het verhaal over zijn opa niet voor het eerst op een podium; 25 jaar geleden deed hij dit al eens in zijn toenmalige woonplaats Ermelo. Er is wel wat geschaafd aan de voorstelling. Zo is de monoloog iets ingekort, het decor veranderd en wordt er nu gebruik gemaakt van foto’s en video’s van vroeger. “Zo ga je echt even terug in de tijd.” Je ziet bijvoorbeeld mensen die met de kruiwagen naar de winkelier lopen of beelden uit de Tweede Wereldoorlog. 

Het podium is ingericht als een antieke woonkamer met in het midden de stoel waarin Henk plaatsneemt. Het is niet zomaar een stoel. “Het is de Stoel van Rik Felderhof, die hij voor zijn programma boven op zijn auto vervoerde en waarin hij vervolgens markante mensen met een opvallende levensstijl sprak.” Deze stoel staat normaal in het Vlechtmuseum in Noordwolde, maar Henk mag de stoel gebruiken voor opa’s bijzondere verhaal. Ietwat uit de toon vallen de moderne naakte paspoppen op het podium. “De poppen symboliseren de mensen uit die tijd. Hierop worden de beelden van vroeger geprojecteerd.”

De nestor van het theater

Dat Henk Mulder het stuk speelt in De Skâns is geen toeval. Henk woont dit jaar 25 jaar in Friesland, waarvan 15 jaar in Gorredijk. Al die tijd is hij al werkzaam bij De Skâns. “Ik ben de enige die in al die jaren nog is overgebleven.” Lachend noemt hij zichzelf de nestor van het theater. Binnen het theater is Henk hoofdzakelijk verantwoordelijk voor de techniek, pr & marketing. “Maar eigenlijk ben ik een manusje-van-alles.” 

Ook regisseert hij al 15 jaar de eindvoorstellingen van basisschool De Treffer. “Verschrikkelijk leuk om te doen.” De eindmusicals worden mede door de hulp van Henk serieus aangepakt. Ieder jaar komen er zo’n 250 tot 300 bezoekers op af. Het mooiste aan de eindmusicals vindt Henk het werken met kinderen. “Ze hebben helemaal geen last van spanning. Ze gaan tussen hun scènes door even op het pleintje voetballen en daarna weer op. Prachtig om te zien.”

Zelf is Henk helaas niet gezegend met deze stalen zenuwen. “Elke keer als ik op moet denk ik: ‘nooit meer.’” Gelukkig kent Henk de magie van het theater en daar vertrouwt hij dan ook op. “Die magie is voor mij dat de bezoekers in de zaal niet weten wat je hoort te doen of zeggen. Je hebt dus altijd zelf de touwtjes in handen.”

Mooiste verjaardag ooit

Over twee jaar gaat Henk met pensioen. Hoe dat zal zijn, kan hij zich nog niet goed voorstellen. Ook omdat Henk nu elke werkdag doorbrengt in zijn geliefde theater. Voor nu is hij gewoon heel dankbaar. “Ik ben zo blij dat De Skâns mij de kans geeft dit stuk hier op te voeren. In m’n eigen theater, op m’n verjaardag. Dat maakt het voor mij helemaal af.” Sinds vorig jaar juli repeteert hij iedere week in het theater. 

De dankbaarheid straalt van zijn gezicht af als Henk vertelt over De Skâns. Vriend Gert van der Nol is de regisseur van het stuk. “Hij komt iedere week vanuit Harderwijk naar De Skâns. Ik vind het prachtig.” Henk hoopt tijdens de voorstelling ‘Bevroren Roggebrood’ zijn mooiste verjaardag ooit te vieren. “En verder zien we het nog wel”, besluit hij. Een ding staat alleen wel vast voor Henk. “Als ik wegga, wil ik in De Skâns een Henk Mulder-toilet”, lacht hij.

‘Bevroren Roggebrood’ is te zien op maandag 16 januari (20.15 uur) in De Skâns in Gorredijk. Entree: 12,50 euro (incl. consumptie en een snee roggebrood). skans.nl