Column: Schurft en schurft is één
ColumnGORREDIJK De uitspraak van mijn moeder wanneer iemand uit een glas van een ander drinkt of van andermans lepel eet: ‘gelukkig krijg je daar geen schurft van’. Dat geldt ook wanneer je een schurfthekel aan iets of iemand hebt. Volgens het Nivel is er een stijgende lijn in Nederland de afgelopen jaren. De laatste twee jaar lijkt het er wel op dat steeds meer een hekel aan elkaar hebben. Zou dat niet komen omdat we allemaal gehoord willen worden? Immers tegen de wind in trap je altijd het zwaarst.
Wat weet jij trouwens van schurft? Een leuke vraag voor de slimste mens. Schurft kent in ieder geval geen groen vinkje. Schurft, ook wel scabiës genoemd, is een besmettelijke huidziekte die wordt veroorzaakt door een parasiet. Deze schurftmijt is spinachtig, kun je met het blote oog niet zien, maar graaft wel gangetjes in de oppervlakte van je huid om daar vervolgens haar eitjes te leggen. De huid vertoont schilferige ‘streepjes’, blaasjes en is rood.
Het zorgt voor hevige jeuk, vooral ‘s nachts en gaat zonder behandeling niet vanzelf over. Vooral in studentenhuizen wordt schurft opgelopen, maar niet alleen studenten weten ons te vinden voor dit probleem. Een kwartier huidcontact kan je deze narigheid al bezorgen. Naast het gebruikelijke luizenmiddel, waarvan ik las dat de luis er inmiddels langzaam resistent tegen wordt, is er ook een natuurlijke oplossing. Niet alleen uitwendig, ook van binnenuit kun je met hoge concentraties voedingsstoffen aan de slag. Met de gedachte dat wat je uit de natuur kunt halen, je ook weer terug kunt geven zonder het milieu te belasten.
Danielle Bakker
