Elke middag bezoekt Rinze zijn Maaike

NIJ BEETS Buiten is het onstuimig. De wind raast om het huis en de regen klettert tegen de ramen. Een busje raast gehaast voorbij. Binnen heerst rust. De koekoeksklok tikt de tijd weg en de houtkachel walmt behaaglijk. Rinze van der Duin (80) gooit nog eens wat extra hout op het vuur.

Maar Rinze zit toch wat onwennig en onrustig in zijn stoel. Het huis is te groot voor hem deze tijd. Hij woont nu alleen en mist zijn vrouw, Maaike (79). Sinds een jaar woont ze in verpleegtehuis Voltawerk in Gorredijk. Deze week zijn ze zestig jaar getrouwd.

Zoveel jaar geleden zag Rinze in Appelscha Maaike lopen, samen met een vriendin, tussen Duinenzathe en de Bosberg. “Ik siet dêr mei myn kammeraat te sjen nei al dat folk dat foarbykaam. Doe seach ik har. Ik ha har dyselde deis werom fytst nei hûs. Dat wie noch in hiel ein, want se wenne yn Houtigehage,” glimlacht Rinze als hij er weer aan terugdenkt.

Deugdzaam beroep

Een jaar lang fietste hij elke week van Appelscha naar Houtigehage, totdat hij in Duitsland in dienst moest. Rinze werd na zijn diensttijd timmerman en is dat zijn hele werkzame leven gebleven. Een deugdzaam beroep dat hij ook overdroeg op twee van hun drie zoons. Maaike was eveneens trouw aan haar beroep: ze was en bleef altijd huisvrouw. “Maaike hâlde altyd fan borduren en breid- zjen. Se makke har eigen klean en klean foar de bern. Mar se hat bygelyks ek it hûs bûtenom ferve.” 

Met de bus trokken ze door Europa tot aan Slovenië toe. Als het in eigen land mooi weer was, reden ze in eigen provincie graag met de auto naar de kust of het strand. Naar Callantsoog of Lauwersoog. “Efkes in fiskje helje en de see sjen.” Ze wonen al sinds 1963 in hetzelfde huis, aan het kanaal net buiten Nij Beets. Samen zaten ze al die jaren genoeglijk op de bank. Hij met de krant en zijn puzzel en zij met haar borduurwerk en breipatronen. “Wy ha genôch oan ús eigen. Maaike frege faak: mei ik wol yn myn hoekje? En dan die ik myn earm om har hinne en seagen wy tegearre tillevyzje.” 

Voltawerk

In april vorig jaar viel Maaike uit bed en brak ze haar heup. Thuis wonen werd steeds moeilijker en daarom verhuisde ze naar Voltawerk. Rinze heeft het er moeilijk mee. “Ik gean elke middei nei har ta. Moarns om njoggen oere ha ik de auto al klear stean. Ik doch har wask en ik stryk ek. Sa ha ik it gefoel dat ik dochs noch wat foar ha doch.”

Remco Hofman