De ‘internationals’ van Mildam 3

MILDAM Het derde voetbalelftal van Mildam is een bijzondere multiculturele mix. Het merendeel van de spelers heeft een Turkse achtergrond, maar de selectie telt ook voetballers van Surinaamse, Vietnamese, Marokkaanse, Portugese en natuurlijk Nederlandse komaf. “De diversiteit is groot, maar we zijn een echt vriendenteam.”

Van de Turkse spelers is de 52-jarige Seylan Demirbas de nestor van de ploeg. Seylan, die op driejarige leeftijd met zijn ouders naar Nederland verhuisde, kwam in 2000 bij Mildam. Hij voelde zich meteen thuis. “Het is er altijd gezellig. Aan de stamtafel schuiven alle elftallen aan. Er wordt geen onderscheid gemaakt. En als een team een speler tekortkomt, gooien we een oproep in de app en komt er altijd reactie.”

Seylan voetbalde tussendoor een paar seizoenen voor v.v. Heerenveen, maar Mildam bleef trekken. “Toen ik weer eens een wedstrijd ging kijken, werd ik geweldig ontvangen. Het was alsof ik nooit weg was geweest.” Sindsdien draagt Seylan weer het zwart-wit van Mildam en is hij een belangrijke ambassadeur voor de voetbalclub.

Overal waar hij kan, promoot Seylan Mildam. Zijn wervingscampagne in familie- en vriendenkring bleef niet zonder resultaat, want er voetballen ondertussen acht spelers van Turkse komaf bij de vereniging. “Die namen ook weer vrienden mee en zo is er een gevarieerde internationale mix ontstaan.”

Ieder lid is welkom

In Mildam zijn ze blij met Demirbas en zijn wervingsacties. Mildam is een kleine dorpsclub, dus ieder lid is welkom. Bovendien zijn ze bij de vereniging gewend dat er leden van buiten het dorp meevoetballen. “Dat hat altyd sa west”, aldus voorzitter Germ Holtrop, die Seylan roemt om zijn betrokkenheid. “Hy, mar ek Mo, draaie ek mei yn ‘e kantine. It binne ferieningsminsken.”

Met Mo doelt Holtrop op Muhammed Ibis. Hij vormt samen met Seylan het natuurlijke leidersduo van het derde elftal. Naar Seylan wordt op basis van zijn leeftijd geluisterd. “Mo is onze aanvoerder en een goede voetballer, daarom is zijn mening belangrijk”, vertelt Seylan. “Gezamenlijk trekken wij de kar, regelen onze teamuitjes en activiteiten.”

Captain Mo toont zijn speciale aanvoerdersband. 

Veel kwaliteit

De mannen van het derde kunnen volgens Seylan goed voetballen. “Er spelen jongens in ons team die moeiteloos meekunnen in het eerste elftal, maar zij voetballen ook in de zaal en vinden het leuk om daarnaast op het veld te spelen.” Dat Mildam 3 een tegenstander is om rekening mee te houden, bleek afgelopen zondag. Het bezoekende Oldeholtpade 2, de nummer twee van de competitie, werd met 7-0 van het veld geblazen.

De afstraffing leidt tot frustratie bij de gasten, die af en toe de botte bijl hanteren om een grote afgang te voorkomen. Vooral de behendige Vietnamese aanvaller Thi, middenvelder Mustafa en aanvoerder Muhammed moeten het ontgelden. Het is reden voor invaller-leider Jefry Wijngaard om Mustafa, die flink is geraakt en geïrriteerd blijft, even naar de kant te halen om af te koelen.

“De mannen zijn fanatiek en hebben soms korte lontjes. Om problemen te voorkomen kun je dan beter even wisselen”, aldus Wijngaard. Hij snapt de boosheid. “Op dit niveau heb je nu eenmaal met dat soort harde en onbeholpen overtredingen te maken.” Als Mustafa even later weer in het veld komt, haalt hij zijn gram door op fraaie wijze de 7-0 te scoren. Het beste mogelijke antwoord op het fysieke spel van de tegenstander.

Irritaties

Er zijn weleens wedstrijden bijna uit de hand gelopen. Enkele weken geleden nog stapte het elftal in het uitduel tegen Oosterstreek van het veld. Seylan: “Vooral in uitwedstrijden hebben we de scheidsrechter nogal eens tegen. Dat geeft reactie. Als het mis dreigt te gaan, kijken Mo en ik elkaar even aan en besluiten dat het mooi is geweest. Je kunt beter stoppen voor het escaleert.” 

Seylan betreurt dat in sommige duels de irritaties de overhand hebben, maar snapt het wel. “Onze jongens zijn allemaal goed gebekt en onderling praten we Turks of straattaal, dat klinkt hard en voor anderen misschien zelfs wel agressief. Daardoor raken tegenstanders soms geïmponeerd.” Onnodig, vindt de nestor van Mildam 3. “We willen alleen maar een leuk potje voetballen.” 

De meeste spelers zijn uit Heerenveen afkomstig, maar er komen zelfs voetballers vanuit Leeuwarden en Steenwijk naar Mildam om met het vriendenteam te kunnen voetballen. “Het is een speciale groep”, vertelt Jochem, die sinds drie jaar deel uitmaakt van het team. “Heel divers, maar wel hecht. De nazit is altijd gezellig. Het is net alsof we een beetje familie zijn.”

Bijnamen

Wie nieuw komt, krijgt meteen een bijnaam en een trainingsshirt met zijn naam erop. De bijnamen, of kortere versies van de echte naam, hebben volgens Seylan een praktische reden. “Turkse namen zijn soms lastig of te lang om snel uit te spreken. Daarom noemen we Cehavir Islam, Mustafa Moes en Cemil Jimmy. Ikzelf wordt Abi genoemd, dat is Turks voor broer en wordt gebruikt uit respect voor oudere personen.”

Mildam 3, dat door een van de eigen spelers, Murat, getraind wordt, heeft een Facebookpagina (genaamd Mildam 5!) waar de belevenissen van het elftal door doelman Roy Spijkers leuk en onderhoudend worden bijgehouden. Ook vermeldenswaardig: captain Mo heeft een speciaal vervaardigde aanvoerdersband met een gecombineerde afbeelding van de Friese en Turkse vlag. Die heeft Jefry Wijngaard, bijnaam Papi, ontworpen. Seylan: “Handig zo’n mannetje bij het team.”