Jonkerslân heeft nog enige Friese klootschietvereniging
SportHet fietsenhok van de deze zomer gesloten basisschool De Lytse Jonker, midden in het dorp, is het verzamelpunt van klootschietvereniging Jonkerslân. Het is bijna zeven uur ’s avonds als Liekele Hofstra tevreden vaststelt dat er toch weer zo’n zestien enthousiastelingen present zijn om in, naar verwachting, anderhalf uur het gebruikelijke rondje te maken.
De straten in en rond Jonkerslân zijn in de zomermaanden elke dinsdagavond het domein van de plaatselijke klootschietvereniging. Een fanatieke groep, maar gezelligheid staat in alles wel bovenaan.Het parcours begint bij de brievenbus op de Fûgelsang. Daarna gaat het verder over de Bonteboksleane, waarna bij het tuincentrum de draai wordt gemaakt naar De Nije Sleat, om te eindigen waar de Jelle Beenenwei weer uitkomt op de Fûgelsang.
“Een mooi rondje, zeker als het lekker weer is”, vertelt Liekele Hofstra, al jarenlang één van de drijvende krachten binnen de club. “In Drenthe, Overijssel en de Achterhoek, waar klootschieten echt heel populair is, lopen ze een rondje van vaak wel tien kilometer. Wij houden het bij drie kilometer. Dat is leuk genoeg voor ons niveau.”
Bloedfanatiek
Want echte wedstrijden spelen, dat doen ze in Jonkerslân niet. Het blijft bij de onderlinge partijtjes op dinsdagavond. “In het verleden gingen we wel regelmatig op een zondag naar een toernooi, bijvoorbeeld naar Diever”, kijkt Hofstra terug op de dertig jaar dat de club bestaat. “Maar dan speel je tegen klootschieters die bloedfanatiek zijn en vaak ook nog heel goed. Daar is voor onze groep weinig aan.” Ze willen in Jonkerslân vooral een leuke avond. En het is zeker geen groep van oude mannen en vrouwen. Hofstra is van de oudere garde, maar er lopen ook twintigers en dertigers mee. Onderweg worden diverse verhalen verteld, de humor ligt letterlijk op straat.
“Gelukkig, hij dreef nog”, klinkt er, als ze weer eens een kloot – die qua gewicht richting de kilo gaat – uit de sloot langs de weg moeten halen. Soms door een wilde worp, maar meestal door de grastegels die langs het asfalt liggen, belanden de loden kogels met een laagje rubber eromheen regelmatig in het water.
En dan is het zoeken geblazen, tussen rietkragen, eendenkroos en waterplanten. Daarvoor hebben ze een speciale stalen schep mee, met een lange steel en een kommetje aan het einde waar de kloot precies in past. Maar het valt af en toe niet mee om de bal in de modder terug te vinden. De ervaren ‘vissers’ weten echter precies wat de beste tactiek is. Niet wild scheppen, maar voorzichtig de bodem aftasten en bij ‘ting-ting’ is het raak en binnenhalen.
“Een paar maanden terug hebben we twintig nieuwe ballen gekocht. Die kosten 22 euro per stuk, maar inmiddels zijn we er zeker al weer vier kwijt”, aldus Hofstra. Levert het hengelen geen resultaat op, dan noteren ze de plaats waar de bal ongeveer zoek is geraakt. Een vrijwilliger gaat dan later in een waadpak het water in. De sluis aan De Nije Sleat is volgens Hofstra een waar kerkhof van ballen. “Dan zijn we aan het zoeken en vinden we ineens heel oude ballen terug.”
Clubhuis
De leden van de vereniging komen niet alleen uit Jonkerslân, maar ook uit Gorredijk, Jubbega en Hoornsterzwaag. Het clubhuis – een fraai verbouwde garage aan de Nijewei – staat sinds enkele jaren zelfs in Gorredijk. Hofstra: “We zaten altijd in het dorpshuis, maar daar hielden we bepaald geen geld over aan de baromzet. En juist daar betalen we de ballen van.” Het alternatief bevalt uitstekend.
Er is dus nog steeds nieuwe aanwas voor de sport die nergens anders in Friesland nog in verenigingsverband wordt beoefend. “We moeten het hebben van mond-tot-mondreclame. Iemand die eens een keer een vriend of vriendin meeneemt en die dan enthousiast raakt. Een paar jaar geleden waren we met negen of tien leden. Dat was krap. Nu leeft het gelukkig weer.” Begin dit jaar verzorgde Hofstra voor een café in Gorredijk een middagje klootschieten. Voor een kleine vergoeding regelde de vereniging het een en ander, het enthousiasme bij de deelnemers was groot en de club had zomaar ineens een paar nieuwe leden. “Misschien moeten we zoiets vaker doen.”
De avond in Jonkerslân eindigt voor de eerste twee teams, bestaande uit vier of vijf personen, rond de klok van kwart voor negen. Dan gaan ze door naar het clubhuis voor de derde helft. De andere twee ploegen die het tegen elkaar opnemen, sluiten met behoorlijk wat vertraging later aan. Zij hadden meer moeite om de bal op de weg te houden. Maar het was mooi weer, het plezier was groot en dus maakt het allemaal niks uit voor de mannen van klootschietvereniging Jonkerslân. Het was een perfecte klootavond.
Goed verzekerd
Omdat klootschietvereniging Jonkerslân gebruikmaakt van de openbare weg, is er een goede schadeverzekering afgesloten. Niet vanwege slijtage aan de ballen, maar meer vanwege eventuele schade bij derden. De kloot wil namelijk nog wel eens een bijzondere manoeuvre maken. ‘’In het verleden was er in het dorp nog een garagebedrijf. Daar is wel eens een kloot bij een geparkeerde auto over de motorkap, de voorruit en het dak gegaan. Nou, dat gaf wel wat schade”, lacht Liekele Hofstra. “En ik kan me ook herinneren dat we eens een probleem hadden met een passerende fietser. Dan is het fijn dat alles gedekt is.”
