Volle bak bij Koppenjan tijdens Nationale Pannenkoekdag
Nieuws Smikkelen en smullen, bijkletsen en meezingen. Een kleine honderd ouderen genoten vrijdag in de Koppenjan van de Nationale Pannenkoekdag. De twaalf leerlingen uit groep acht van de Mr. JB Kanschool fungeerden als gastheren- en dames.Jubbega “Zal ik u even naar binnen rijden?” Uitbater Alex Schermer duwt handig een grote rolstoel over de drempel. Een leerling schiet op een mevrouw met rollator toe: “Wolle jo de jas ek út hebbe?” Het is half twaalf, de grote zaal van de pannenkoekboerderij zit al bijna vol. Voor het merendeel met ouderen uit Jubbega en Hoornsterzwaag. Het is lekker warm, er wordt druk gekletst en uit de speakers klinken de vrolijke liedjes van entertainer Jeroen van der Meer.
Het idee van de Nationale Pannenkoekdag is dat jongeren pannenkoeken bakken voor ouderen in hun buurt. “Maar om nou de kinderen bij ons de pannenkoeken te laten bakken in die grote pannen, dat wordt hem niet.” Dus bakt Alex Schermer samen met Nicky de Vries de lekkernijen zelf. De dag wordt mede mogelijk gemaakt door sponsoren waaronder toeleveranciers en Taxi Koopmans. “Het gaat allemaal om kleine bedragen, we doen het met z’n allen.” Het is voor de vijfde keer dat de Koppenjan het pannenkoekfeest faciliteert.
“Die knulletjes zijn geweldig”, vindt de heer Van Broeckhuysen uit Jubbega. “Het is de vraag of wij dat vroeger gedurfd zouden hebben. Toen moest je je stilhouden bij ouderen. Het socialiseren van kinderen op deze leeftijd vind ik geweldig.” Die ‘knulletjes’ in hun felgroene shirts drommen samen voor de bar. Opschrijfboekje en pen in de hand sommen ze aan de barman hun bestellingen op. “Eén cola? Komt er aan!”, roept barkeeper Job Holman.
Doutzen en Marieke bedienen tafels nummer 1 en 2. Is het lastig werk? Nee hoor, vindt Marieke, de mensen zijn hartstikke lief. Aan tafel 2 zitten een gezellige club dames. Van het appartementencomplex de Finne in Nieuwehorne. “Wy bin de foarsitters”, grapt Joltje Brouwer, wijzend op Griet Bos-Brouwer naast haar. Alhoewel, Griet woont niet in hetzelfde gebouw maar even verderop in het dorp. Ze zijn met hun 91 jaar in ieder geval de oudsten van het groepje. “We bin alinne en dan sykje je wat”, zegt Joltje. “It leuk is datst hjir massaal by elkoar bist en net alinne op dyn keamer.” En de bediening? Ze steekt de duim op: “Prachtich dy bern. Dêr sjoch ik myn eigen bern yn.”
Op briefjes noteren de kinderen de pannenkoekbestellingen. Er kan gekozen worden uit zes varianten. “Hast it goed neitelt?”, vraagt Job Holman bij inlevering. Met rode koontjes op zijn wangen denkt een jongen dat er toch nog een streepje bij moet achter de spekpannenkoek. Even bijkletsen met de ouderen valt wat tegen merken Niek en Leanne. “Ze zitten allemaal al te praten”, zegt Niek. “Dan moet je eerst iets vragen en dan denk je, laat ook maar”, vult Leanne aan. “Hé, de polonaise”, roept ze. Dat is leuk, alle kinderen sluiten aan, een enkele oudere ook. Kwart over twaalf: de eerste pannenkoeken komen door. Ondanks de hete en grote borden serveren de kinderen als volleerde obers. “Eet smakelijk”, klinkt al snel aan alle tafels.
