‘We komme hjir net fanút weelde’
Nieuws Het is een soort buurthuis, een plek waar je kunt komen zonder dat je ziekte op de voorgrond staat. In de huislijke en ongedwongen sfeer van het Odensehuis Dirk Baron in De Buorskip van Beetsterzwaag zijn mensen met de diagnose dementie met partner, kinderen of mantelzorger elke woensdag welkom.Al sinds de start afgelopen september komen Bauke (82) en Jetty naar het Odensehuis. Waarom? “Omdat we de namme dementie ha, in rotsykte”, zegt Bauke. Hij kan er mee leven, dat moet wel, stelt hij nuchter. En samen doen ze hun best, vult zijn vrouw aan. Het jaar 2012: Bauke had net een lintje ontvangen toen bij hem de diagnose Alzheimer werd gesteld. “Dit is in lestige sykte mar we binne noch tegearre en dan kin je mekoar opfange”, zegt Bauke. Het is niet zijn hobby om er over te praten, er zijn immers genoeg andere onderwerpen voor een gesprek, zegt hij. Praten doet hij graag, spitsvondig en vrolijk.
Jetty komt altijd even mee voor een bakje koffie. “Ik bliuw noait sa lang. Der bin thús in soad dingen te dwaan dy’t gjin namme ha mar wol gebeure moatte, sa as de boekhâlding ensa.” Er zijn er meer die het zo doen; ook Rimmert gaat altijd even mee met zijn vrouw Susan (76). Als actief tenor zingt hij graag wat liedjes mee met de groep waarna hij naar huis gaat om even de handen vrij te hebben voor noodzakelijke klussen. In 2016 kreeg Susan een hartstilstand. Ze werd een uur lang gereanimeerd. “Dêrtroch krigen de hersenen te min zuurstof”, vertelt Rimmert geëmotioneerd. “En doe begûn it proses Altzheimer.”
Het Odensehuis is een inloophuis, elke woensdag van 10.00 tot 16.00 uur in De Buorskip. Coördinator Annie Hoekstra is voor de bezoekers een lichtpuntje, altijd met een lach en een mooi woord. Jetty verwoordt dat mooi: “Bauke wilde nooit naar een inloophuis. Maar Annie, zoals jij het doet, is geweldig!” De bezoekers komen niet om over hun ziekte te praten, verzekert Annie. “Se komme foar gesellichheid en lotsferbûnens. Faak is it ek foar partners in momint om ervaringen te dielen.” Annie ondersteunt en geeft advies. Op organische wijze, vertelt ze. “We sjogge wat we oanbiede kinne.” Vanaf begin januari is er een activiteit ‘Mear mei Musyk’ binnenkort is het mogelijk om met bezoekers zelf de lunch te maken
“We meitsje hjir in soad plezier: wat leuks fertelle, wat leuks dwaan. Der is net echt in fêst programma.” Even muziek luisteren op de koptelefoon, de krant lezen, praten over vroeger, mandala’s kleuren. En herkenning vinden bij elkaar. Toch blijft het feit dat allemaal te maken hebben met dementie. “We komme hjir net fanút weelde”, zegt Peter (80) die samen met zijn partner Ieke is gekomen. Peter is vaste gast in het Odensehuis. “Hjirboppe by my is it wat yn ‘e war. Mar ik ha belang by oare dingen, net oer myn kwaal.” Graag praat Peter over zijn werkzame leven dat voor hem nog steeds op de voorgrond staat. “Ik siet yn de ferkeap fan masines foar wegebou en lânbou. Ik reizgje fan Japan oan’t Amearika. Dat is it leuke: wereldwijd.” Reizen doet hij nog graag, zij het nu in de auto met Ieke. Dat doen ze vaak. Ieke: “Dêr genietsje we beiden fan.”
Odensehuis Dirk Baron
Het Odensehuis Dirk Baron is in 2018 gestart in Drachten (maandag en donderdag 10.00-16.00 uur, Burg. Wuiteweg 140b). Sinds september 2021 is er een tweede vestiging in De Buorskip. Naamgever is Dirk Baron die in 2015 op 35-jarige leeftijd Alzheimer kreeg, hij overleed in 2017. Zijn wens was een Odensehuis in Drachten.
odensehuisdrachten.nl
