Monument voor levenloos geboren kinderen in Ureterp
Nieuws Marrit werd 22 jaar geleden levenloos geboren, na zeven maanden zwangerschap. Vandaag kreeg zij, en andere levenloos of te vroeg geboren kinderen, een speciale gedenkplek op de Begraafplaats Ureterp aan Selmien Oost.Rika Zuidema is met haar moeder en zus aanwezig bij de onthulling van een bijzonder monument, een plek waar stil verdriet een plaats heeft gekregen in de vorm van een kunstwerk. Een zuil van eikenhout vormt de stevige basis waarop de moederster, gebeeldhouwd in de vorm van vruchtwater, rust. “Uit de moederster komen de kinderen, negen sterren die de maanden van de zwangerschap verbeelden”, legt beeldend kunstenaar Anna Akke Fopma uit.
Vier jaar geleden werd het idee geopperd om een gedenkplek voor levenloos geboren kinderen te realiseren, vertelt Remmelt Dijkstra van De Laatste Eer Ureterp, samen met Plaatselijk Belang en protestantse gemeente It Keningsfjild initiatiefnemer. “Voor ouders van een levenloos of te vroeg geboren kind is er nu een plek om stil te staan. Vroeger gebeurde dat amper, vaak was er ook geen graf voor deze kinderen.”
Basisadministratie
Tot 2019 bestonden levenloos geboren kinderen wettelijk gezien niet. “Dat ze nu een plek hebben, is van grote betekenis. Vandaag voegen we in Opsterland een mooie plek toe om te herdenken, het is een prachtig monument dat voor zichzelf spreekt”, vindt burgemeester Ellen van Selm. “Naast deze mooie plek is het sinds 2019 mogelijk om een levenloos geboren kindje in te schrijven in de gemeentelijke basisadministratie. We hebben gemerkt dat hier grote behoefte aan is, sinds die tijd zijn er veertig tot vijftig kinderen ingeschreven.” Als eerste kwam in 2019 een man op het gemeentehuis die vijftig jaar eerder een kindje door vroeggeboorte was verloren, vertelt Van Selm. “De moeder was al overleden, haar man had haar beloofd hun kindje in te schrijven zodra dat kon.” Met het leggen van een kleurrijke bloemenster verrichtte de burgemeester de officiële onthulling van het monument.Rika legt bloemen bij het monument en streelt een kleine roze ster. Haar blik viel er al meteen op. “Ik tocht, dy straalt, dat is Marrit.” De negen sterren bewegen mee in de wind, prachtig, zo uit het moederhart zegt Rika. Het raakt haar dat het monument er nu eindelijk is. Marrit ligt begraven op het kerkhof en daar prijst Rika zich gelukkig mee. “Ik koe har net samar ôfstean, se hat hjir har eigen plakje. Mar der bin genôch âlders dy’t dat net ha. Us mem hat ek in broerke hân, beppe hat nea witten wêr’t hy lei.”
Het monument kreeg als thema ‘Stil verdriet’. Zelf verloor beeldend kunstenaar Anna Akke Fopma een kindje na twintig weken zwangerschap. Op de sokkel plaatste ze het volgende troostrijke gedicht:
Ster kleine ster iets te klein gedragen in de moederschoot
Ster kleine ster verdriet is er je mocht niet verder
Ster kleine ster je eigen identiteit wel in onze gedachten
Ster kleine ster je bent uniek maar kreeg geen naam
Ster kleine ster speciaal voor jou ontworpen is dit monument
Ster kleine ster rust in vrede wij houden van jou
