De familie Bosma is vergroeid met RWF
Sport Alles komt samen op het voetbalveld van Rood Wit Frieschepalen (RWF), de plek waar saamhorigheid de normaalste zaak van de wereld is. Het maakt niet uit wie je bent of wat je doet. Spelers, vrijwilligers en toeschouwers vormen een hechte voetbalfamilie. Dat geldt zeker ook binnen het gezin van supervrijwilliger Halbe Bosma (70).Halbe is op-en-top RWF-man. “Ik bin hjir yn 1966 kaam te wenjen, it fuotbalfjild hienen we achter hûs.” Het grappige is, grinnikt dochter Froukje, dat heit en mem twee dochters kregen. “Thús waard der altyd oer fuotbal praat, we bin dermei opgroeid. Heit wie altyd op ‘t fjild en mem stie yn ‘e kantine, wy gienen dan mei om dêr te boartsjen, hartstikke leuk!” Niet verwonderlijk dus dat Froukje en zus Renskje al snel gingen voetballen.
Het leven op voetballand, zo noemt pake Halbe dat. “RWF is hiel belangryk foar my omdat je der al it hiele libben by sitte. En no ek mei pakesizzers en alles derby.” Pakesizzer Gerhard verwoordt het RWF-gevoel kernachtig: “Je ha it sels net sa yn ‘e gaten omdat it sa normaal is, mar RWF is in grut ûnderdiel fan ús libben. As RWF der net wie, dan soe it hiel saai wêze.” Broer Hielke vult aan: “Makkest hjir freonen, boust in libben op.”
Twee dochters bij voetbal, twee schoonzoons en drie kleinzoons, dat zal veel voetbalpraat opleveren tijdens verjaardagen. Toch? Renskje: “Dat falt wol ta, hear. It giet net altyd oer fuotbal. Mar it komt wol alle kearen even ter sprake.” Het mooie van zo’n dorpsclub is de grote saamhorigheid, zegt Froukje. “Nei de wedstriid of training sit alles hjir troch elkoar yn de kantine; spilers en taskôgers. It makket net út yn welke ploech ast spilest, we ha it allegear gesellich mei elkoar.” Haar heit noemt ze een gestaag vrijwilliger. “Hy is hiel belangryk foar de klup, neffens my is hy hjir alle dagen.” Bescheiden antwoordt Halbe: “Ik soargje gewoan dat alles der hjir moai by leit.”
De RWF’ers vinden het de normaalste zaak van de wereld dat ze taken verrichten voor hun club. Gerhard: “Ik fûn it machtich doe’t ik as bern hjir kaam en de minsken allegear foar je klear stienen. Dat wol ik ek: bern safolle plesier jaan as wy sels hân ha.” Wedstrijden fluiten, velden sproeien, feestjes organiseren, jeugd trainen of lijnen kalken, ze doen het allemaal met plezier. Want dat is zoals Halbe Bosma zegt, het leven op voetballand.
Pake Halbe Bosma (70) Is sinds zijn vijftiende lid van RWF. Speelde in diverse elftallen, waaronder de bierploeg van Hepke en Joke, de toenmalige uitbaters van het dorpscafé. Tot zijn 42e actief voetballer. “Dêrnei ha ik der in tiid net by west. Mar doe’t ik mei de vut gie, ha se my wer frege as kalker.” Hij is bijna dagelijks op de sportvelden en verricht vele klussen. “En froeger stie myn frou Hennie yn de kantine.”
Dochter Froukje Donker (49) Voetbalt sinds haar twaalfde. “Doe begûn it damesfuotbal yn Fryske Peallen te libjen.” Met zus Renskje speelde ze meestal in het tweede damesteam. “Mar we ha ek mei west mei it earste, yn de haadklasse, meast op de reservebank.” Een tijdlang voetbalde ze niet, totdat zoon Jenne bij RWF kwam. “Doe ha se my frege om jeugdtrainer te wurden. Sa leuk, dy aksje en reaksje fan de bern.” Dit jaar traint ze geen ploegje, maar zit wel in het jeugdbestuur. Tot vorig jaar was Froukje actief in de activiteitencommissie.
Dochter Renskje van der Meulen (46) Voetbalde haar hele jeugd en is sinds twee jaar leidster van het damesteam. RWF heeft nog één damesteam; een zevental dat uitkomt op toernooien. “Mar yn de tiid dat ik net fuotballe, kaam ik wol geregeld hjir op de fjilden.”
Schoonzoon Durk Donker (47) Voetbalde van zijn vijfde tot vijfentwintigste bij RWF. “Ik ha alle alve teams hân, earst omheech en dêrnei nei beneden.” Is nu leider bij de jeugd en verricht vrijwilligerswerk. “We dogge it mei elkoar, oars wie ik hjir ek net sa lang hingjen bleaun.”
Schoonzoon Piet van der Meulen (51) “Ik bin begûn mei fuotbaljen yn Oerterp en kaam hjir op myn fyftjinde.” Zat in diverse elftallen, na een blessure werd hij jeugdleider. Tegenwoordig is hij omroeper bij de wedstrijden van het eerste elftal, presenteert het team en maakt de opstelling bekend. “Faak mei in grapke.” Hij zit in de activiteitencommissie en treedt regelmatig op als gastheer.
Kleinzoon Gerhard van der Meulen (21) Speelt voor het tweede seizoen in het tweede elftal. “Dizze hjir,” wijzend op zijn jongere broer, “is krekt wat better.” Gerhard was de afgelopen drie jaar trainer, maar kan dat niet meer combineren met twee keer per week trainen, werk en studie.
Kleinzoon Hielke van der Meulen (17) Speelt zijn debuutseizoen in het eerste. Werd op zijn achtste gescout door SC Heerenveen waar hij negen maanden speelde. Een jaar later werd hij ontdekt door FC Groningen, daar speelde hij twee jaar. Derde wapenfeit: toen hij 11 was, werd hij gescout door SC Cambuur waar hij ook negen maanden speelde.
Kleinzoon Jenne Donker (10) Speelt in JO11 (jeugd onder 11 jaar). Ook hij speelde een tijdje bij SC Cambuur nadat de Leeuwarder ploeg hem had gescout.
