Toch op de roze wolk
Nieuws Op dinsdag 17 maart beviel Amarins de Vries van baby Redmer. Alles wel, maar wel anders. Kijken mag, aankomen even niet.De bevalling verliep zo makkelijk als wat maar was wel op de dag van de eerste coronabesmetting in Friesland, in haar eigen woonplaats Gorredijk. “Ik bin thús befallen, krekt as oars it plan wie.“ Nog net op het randje van de toenemende maatregelen om verspreiding van het coronavirus te beperken. “De ferloskundige joech my trije tuten nei de befalling. Dêr ha we doe net by stilstien, we wienen sa bliid.”
Amarins zit echt wel op een roze wolk maar toch is het anders. “Ik bin in mins dy’t hiel graach oankrûpe mei. No koe ik myn mem net iens oankrûpe.” De beide beppes mochten Redmer binnen even bekijken, meer niet. “Redmer mocht net op ‘e earm. Der waard sein doch dat earst mar net, better it sekere foar it ûnsekere.” De pakes bewonderden hun kleinkind vanachter het raam, ze waren wat snotterig. “Ik mis dat krûpen wol wat. Juster ek doe’t de kreamfersoarchster foar it lêst wie. Dan stiet sy dêr en ik hjir. Swaaist op ôfstân en dat is it dan. It is net oars.”
Amarins, echtgenoot Henkjan en dochter Doutzen (2,5 jaar) genieten toch volop van de nieuwe baby. “En posityf: myn man wurket no thús, lekker maklik. En hast tegearre in moaie lange kreamperioade.” De verloskundige komt niet aan huis. Ze belt meestal. “Sneon ha we even facetime dien. Dan koe sy de lytse man ik even sjen.”
Voor de rest is Amarins nuchter. Is ze niet bang? “Nou nee. Je kin je wol gek meitsje litte mar wy bliuwe genietsjen.”