Geert en Grietje Brander zestig jaar getrouwd
Nieuws Vissen, volière, geitenfok, schapen, bridge, volleybal, volkstuin. Geert (82) en Grietje (80) Brander zaten en zitten nooit stil. In hun huis is het ook nooit stil. “It is hjir in húske fan hâld-oan”. Een zoete inval. Vandaag, woensdag 29 mei, vieren ze hun zestigste huwelijksdag.Geert en Grietje, wie kent ze niet. Tot zo’n tien jaar geleden bezorgden ze kranten en folders in Gorredijk en omliggende dorpen en hadden ze een krantendepot aan huis. “Allegear foar ús bern,” zegt Grietje, “fan dat jild koenen sy moai leare.” Samen stonden ze aan de wieg van volkstuinvereniging De Wrotterspôlle, ze zijn nog altijd verbonden aan de daaruit voortgekomen visclub. Grietje aan de hengel en Geert aan de meetstok.
Geert woonde tot zijn zeventiende in Duurswoude. “Ik ha mar in pear jier nei skoalle west, we wienen thús mei syn sânen en der moast wurke wurde.” Dus ging hij op zijn twaalfde aan het werk bij de boer. Als baby woonde Grietje Boerstra in Duitsland, waar haar vader tijdens de oorlogsjaren melker was. Eind ’45 kwam het gezin terug naar Gorredijk. Ook zij ging vroeg aan het werk, op haar veertiende achter de naaimachine bij confectiefabriek Etmans in Heerenveen. “Tot myn trouwen ha ik altyd yn fabriken wurke.”
Hoe ze elkaar leerden kennen is een heel verhaal. Grietje werkte bij naaiatelier Sturka in Gorredijk, waar ook de zus van Geert werkte. “Dy twa froulju krigen it yn de kop om in dei nei Appelskea.” Geert weet het nog precies. Zijn maat, de vriend van zijn zus, had een auto. Grietje: “En sy sei: ik ha ek noch wol in knappe broer, dy kin ek wol mei. Fan it ien kaam it oar. We ha in jier skarrele, bin twa jier ferloofd west en doe troud.”
Ze trouwden een dag later dan gepland, op verzoek van Geert zijn baas bij de grasdrogerij van Hemrik. “Wy wurken yn ploegen en yn myn ploech wie der noch ien dy’t op deselde dei trouwe woe. Dat koe net, dan lei de hiele droegerij stil.” Maar de baas bracht het trouwlustige stel wel naar het gemeentehuis van Beetsterzwaag. Saillant detail: terwijl Geert en Grietje dik in het huwelijksfeest zaten, vloog om middernacht de grasdrogerij in brand.
Geert had als jongen al geiten en is de rest van zijn leven lid geweest van de geitenfok. Zijn prijzenkast puilt uit. “Ik ha in Nederlânsk kampioen yn it hok hân. No doch ik hast niks mear, de ferieningen bin allegear opdoekt.” Hij heeft nog één geit. Grietje heeft geen prijzenkast nodig, haar prijs is klein maar niet minder waardevol. “Ik ha it klaverke krigen foar fiifhûndert meesterpunten by bridge.” Het bridgen leerde ze pas op latere leeftijd. “Dat kaam omdat Geert altyd fuort wie mei de volleybal.” Geert was 26 jaar lang scheidsrechter en trainde 15 jaar lang de recreanten.
Geert en Grietje kregen vijf kinderen, dertien kleinkinderen en twaalf achterkleinkinderen, de dertiende is op komst.
