Elektrisch rijden is een kwestie van bewustwording en rekenen

20 november 2018, 16:08 Autobijlage “En wat nou als je met een lege accu langs de kant van de weg staat?” Het is de standaardvraag voor Lammert en Corina Dijkstra uit Gorredijk. Hun standaardantwoord luidt: “Met een lege dieseltank sta je net zo stil als met een lege accu. Je moet een beetje vooruitdenken.”
Lammert en Corina Dijkstra rijden sinds een jaar puur elektrisch. Lammert in ‘werkpaard’ de Renault Kangoo, de bestelbus van de zaak. Corina gaat dagelijks voor haar werk naar Drachten in een Zoe, het Renaultmodel dat alleen in een elektrische uitvoering verkrijgbaar is. Maar het merk doet er eigenlijk niet zoveel toe, zeggen ze er meteen bij. “Er zijn zat andere goede opties. Wij kozen voor Renault omdat de elektrische bussen die Arriva in 2012 bij Renault kocht nog steeds probleemloos rondrijden.”
Het begon allemaal vier jaar geleden met de verbouwing van hun huis aan het Easterein in Gorredijk. Dat wilden Corina en Lammert op een ecologisch verantwoorde en duurzame manier doen: dus zonder gas. Zo kwamen er onder andere 33 zonnepanelen op het dak. “Redeneer je dan door, dan kom je haast vanzelf uit bij elektrisch rijden. Goed voor het milieu, maar ook voor onszelf.” Lammert rekent het voor: 85 procent van alle benodigde stroom – dus voor het huis en de twee auto’s – wekken ze zelf op. “In Nederland kennen we een unieke salderingsregeling: wat je aan het stroomnet levert streep je weg tegen wat je verbruikt. Onze energierekening is vijfentwintig euro per maand.”

Stilletjes

Geen brandstofkosten dus, maar ook geen wegenbelasting en beduidend lagere kosten voor onderhoud. Omdat beide auto’s op naam van de zaak staan, leverde dat bij de aanschaf investeringsaftrek en milieusubsidie op. De bijtelling is slechts vier procent. Elke auto moet dan jaarlijks wel minimaal tienduizend zakelijke kilometers maken. “De actieradius van de Kangoo is 150, die van de Zoe 250 tot 300 kilometer. Moet ik zakelijk wat verder weg, dan ruilen Corina en ik gewoon van auto. Zo komen we makkelijk aan de benodigde kilometers.” En nee, ze hebben nog niet langs de kant van de weg gestaan bij gebrek aan stroom. Corina: “De boordcomputer geeft nauwkeurig aan hoe ver je nog kan gaan. Je bent je bewuster van afstanden en dat vertaalt zich ook in je rijgedrag. Ik rijd rustiger, misschien ook wel omdat het zo stilletjes gaat.”
Geen vervuiling, geruisloos rijden, spotgoedkoop bovendien - het klinkt bijna te mooi om waar te zijn. “Het was natuurlijk wel een dikke investering. Maar het denken in mogelijkheden loont. Wij gingen altijd min of meer vanzelfsprekend op vliegvakantie, maar dat gaat ons inmiddels een beetje tegenstaan. We plannen nu een elektrische-autovakantie naar Scandinavië. Gewoon even uitdokteren, dan lukt het.”

Oplaadpalen

Zowel de gemeente Opsterland als de gemeente Heerenveen heeft geen beleid over oplaadpalen. In beide gemeenten is een oplaadpaal op het eigen erf geen probleem, een vergunning is niet nodig. Laadpalen op openbare parkeerplaatsen, bijvoorbeeld omdat het op eigen erf niet kan, kunnen worden aangevraagd. Opsterland beoordeelt dan of een oplaadpaal ter plekke veilig geplaatst kan worden en zorgt ook voor de aanleg. De gemeente Heerenveen heeft een handleiding. In eerste instantie geldt voor wie op een parkeerplaats voor of bij de eigen woning kan opladen: met de kabel over de stoep. Kan dat niet, dan is de aanvraag van een publiek oplaadpunt mogelijk. De gemeente onttrekt dan via een verkeersbesluit twee reguliere parkeerplaatsen aan ‘regulier’ parkeren. Het te plaatsen oplaadpunt biedt dan plaats aan twee elektrische auto’s. Maar niemand kan een dergelijk oplaadpunt claimen.