De stille kracht nu eens op voorgrond
Het zijn van die stille mensen die ondertussen altijd klaarstaan om anderen te helpen. Zo iemand is Bärbel Strikwerda (59). “Dizze minsken fertsjinje in lintsje en dêr is Bärbel ien fan”, vindt echtgenoot Keimpe. Samen met zijn dochters Manon en Raya is Keimpe trots op haar. Ze vinden het fijn dat Bärbel nu eens in het zonnetje gezet wordt.
! Renske Woudstra
Gorredijk Eigenlijk zou Bärbel heel graag een zorgboerderij starten, weet Keimpe. “Dat past presys by har: mei bern en bisten dwaande wêze.” Als vrijwilliger is Bärbel bij veel gezinnen over de vloer geweest. Ouders die geen oppas konden vinden, konden altijd een beroep op haar doen. Dan ging ze als oppasmoeder met de kinderen overal naartoe: beestjes kijken op de kinderboerderij of leuke wandelingen maken. En van de belevenissen maakte ze dan voor de ouders een heel verhaal in een boekje. “Dat is hoe't sy is. Ast sjochst wat se allegear docht, it is geweldich!”
Jarenlang ging Bärbel elke vrijdag naar de Ronald McDonald Hoeve in Beetsterzwaag om daar als vrijwilliger te helpen. Daar stopte ze mee toen Elsbeth Rispens bij haar aanklopte. Elsbeth begon in 2007 ZaZa-zorg, de organisatie die vrijwilligers inzette bij gezinnen met een ernstig ziek kind. “Elsbeth hie wol yn ‘e gaten dat se Bärbel freegje moast, Bärbel fûn it geweldich.” Acht jaar lang was ze hier vrijwilliger tot ZaZa-zorg stopte. “Se hat dêr ek in frou mei in bern mei handicap holpen. Twa jier lyn is dat berntsje overleden, mar Bärbel helpt dy mem noch altyd.”
Met een bewoner van De Miente trok Bärbel er vaak opuit met de duofiets. Die man is overleden, toch zet ze zich nog graag in voor de bewoners van het woonzorgcentrum. “Mei Kryst bygelyks. Dan wol se graach wat foar de bewenners dwaan.” Ze maakt dan een hele serie presentjes; eenvoudig, maar wel een fijn opkikkertje voor de bewoners, zegt Keimpe. “En se hat ek noch jierren frijwilligerswurk dien op it pjutteboartersplak.”
Bärbel koos ervoor om te stoppen met werken toen er kinderen kwamen. Toen dochters Manon en Raya volwassen waren, zocht en vond ze een parttime baan bij juwelier Sijtema in Gorredijk. In oktober vorig jaar kwam het eerste kleinkind: Foss, het zoontje van dochter Manon. “Se seit altyd ‘ja’ as Manon gjin oppas fine kin, it giet altyd foar alles.” Ze staat altijd klaar, zo ook bij haar werkgever. Daar is ze strak in, zegt haar echtgenoot: buiten werktijden wil ze maar wat graag oppassen op kleinzoon Foss. “As it echt nedich is, kin se wol wat regelje mei Sijtema, mar dat is hast nea nedich.”
Bärbel is een stille kracht, je hoort haar nooit over wat ze doet. Ze staat altijd voor haar gezin en anderen klaar en zal, in welke omstandigheden dan ook, steeds weer steunen. “En just sokke minsken mei wolris wat oandacht ha.”
Deze speciale Sa!-Moederdagactie is mede mogelijk gemaakt door De Bakkers van Verloop in Gorredijk.
