Piet Alberts.
Piet Alberts. Foto: Remco Hofman

‘Hast alle dagen sit ik oan it wetter'

Piet Alberts weet dat vissen eenvoudig lijkt. Maar de Fries kampioen feeder sportvissen 2019 weet dat er heel wat beslissingen genomen moeten worden over de juiste hengel, vislijnen, aas, visplek en vismoment. “It leafst in bytsje wyn, want dan is de fisk ek warber.”

! Remco Hofman

Luxwoude Als klein jongetje van een jaar of vier ging Piet Alberts (67) al met zijn vader te vissen. Ze woonden toen nog in Heerenveen en fietsten naar Spannenburg. “Ik siet by ús heit op in sadeltsje op ‘e stange. Sa is it allegear begûn.” Tientallen jaren later is Piet vrijwel verslaafd aan vissen, hij kan er bijna niet zonder. Hij mag zich nu kampioen sportvissen noemen, maar sportvissen kun je op vele manieren doen. 

Piet heeft zich bekwaamd in het zogenaamde feedervissen. Dat is een populaire manier van sportvissen, waarbij geen dobber wordt gebruikt, maar een klein ijzeren, met visvoedsel gevuld korfje. Dat korfje wordt aan de hengel het water in geworpen, waarna het voedsel uit het korfje stroomt. Na enkele minuten haalt de visser de hengel weer op en wordt het korfje opnieuw gevuld. Piet: “It is de keunst om it kuorke op itselde plak wer yn it wetter te krijen. Sa makkest in foerplak foar de fisken.” In het schuurtje achter huis laat Piet zien hoe hij zijn visvoer klaarmaakt. Hij opent een kast vol plastic zakjes brood-, mais- en paneermeel. Allemaal keurig gerangschikt. Hij mengt het in een grote schaal en neemt het in een bakje mee naar de waterkant. De samenstelling van het voer hangt af van de stroming en de diepte van het water. “Jûn fiskje ik yn Aldeboarn. Dêr is it ûndjip en net folle stroming. Dan nim ik licht foer mei.” Naast hengel en visvoer is er nog een belangrijke keuze: de lengte van de onderlijn, waaraan de haak en het korfje zijn vastgeknoopt. Het ‘beetgedrag’ van de vis bepaalt de lengte. “By folle lytse fiskjes yn fearten en kanaaltsjes brûk ik in line fan 60 sentimeter. Yn gruttere kanalen ientsje fan in meter.”

Levenswijze

Sportvissen is voor Piet meer dan een hobby. Het is een levenswijze waaraan hij vele uren per week besteedt. Deze week is volgepland met wedstrijden in Aldeboarn, Stroobos, Heerenveen en Wolvega. “Der giet hast gjin dei foarby dat ik net oan it wetter sit.” Zo’n viswedstrijd neemt erg veel tijd in beslag. Overdag vaak wel vijf of zes uur. Bovendien moeten de vissers een uur vooraf aanwezig zijn voor de loting van de toegewezen visstekjes en dan volgt nog de opbouw van hun plekje. “Ik ha de auto fol angels, in plateau, fiskersklean en learzens.” De uitkomst van de loting van de visplek kan bij wedstrijden heel belangrijk zijn. “Doe’t ik kampioen waard, siet ik oan it ein fan it parkoers. Dat is in goed plak, dan hast gjin oare fiskers nêst dy.” In deze tijd van het jaar wordt niet veel vis gevangen. Het is paaitijd; de grote vissen zitten daarom nog in de ondiepe sloten. 

Zo vroeg mogelijk 

 Piet vist het liefst zo vroeg mogelijk op de dag, hoe vroeger hoe beter. Rond half tien pakt hij zijn hengel op en houdt hij het weer voor gezien. “At de boatsjes komme, dan gean ik nei hûs. Dan wurdt it te drok op it wetter.” Aan de waterkant houdt Piet het liefst van een beetje wind. Zonneschijn, regen, kou of hitte maakt hem niet zoveel uit. “It leafst in bytsje wyn, dan is de fisk ek warber.” Bij visvijver Zestien Roeden in eigen dorp, maar onder de rook van De Knipe, laat Piet zijn vaardigheden zien. Keer op keer komt het viskorfje op vrijwel dezelfde plek in het water. “Dat is de keunst.” Terwijl hij geniet van de luidruchtige ganzen en een enkele schichtige roerdomp in het riet, houdt hij zijn vislijn scherp in de gaten. Urenlang ontgaat hem niks. “Ik nim bôle en kofje mei. Soms ha ik de kofje net iens op, dan ha ik in moaie dei hân.”

De minibieb is er voor iedereen 

Luxwoude Een kleinschalige bibliotheek in het dorpshuis van Luxwoude. Kosteloos en voor alle leeftijden. De initiatiefnemers van de minibieb willen boeken een nieuw leven geven. Maar de minibieb is ook bedoeld om lezen te stimuleren. “Boeken zijn niet bestemd voor de kast. Maar juist om door te geven.”

! Julia van der Werf

Tineke Minkema houdt met vier andere vrijwilligers de boekenkast op orde. En dat is nodig, want het aanbod is groot. Tineke: "De boeken hoeven ook niet weer te worden ingeleverd, anders houd je steeds hetzelfde aanbod. En dat stimuleert de lezers niet om terug te komen. Je wilt als lezer wel elke keer wat anders. Een boek lees je vaak niet twee keer.” Naast boeken en tijdschriften, liggen er ook spellen en puzzels in de kast. De vrijwilligers proberen de boeken op categorie in de kast te zetten. Maar vanwege de vrije in- en uitloop van mensen is dat moeilijk om bij te houden. "Het moet er wel aantrekkelijk uit blijven zien. Echt oude, versleten boeken zetten we niet in de kast.” In het begin werden boeken vooral meegenomen naar huis. Nu komen inwoners van het dorp met tassen vol boeken naar de minibieb. Volgens Tineke een mooi dankbaar project om door te geven. "Soms vind je in boeken een persoonlijk berichtje. Of oude ansichtkaarten en bladwijzers. Dat vind ik heel bijzonder.” De minibieb bevat ook veel kinderboeken. Deze collectie wordt aangevuld met nieuwe boeken van het KinderzwerfboekStation, een organisatie die het lezen voor kinderen stimuleert. "Sommige fanatieke lezers komen altijd even langs om te kijken. Zo zorgen we ervoor dat de minibieb blijft leven.” De minibieb is geen standaard boekenkast. Het houtwerk is namelijk multifunctioneel. De kast bestaat uit materiaal dat ook wordt gebruikt voor het dorpsfeest als onderdeel van de in elkaar te zetten bar. "In september wordt de kast leeggeruimd voor het dorpsfeest.” In de zomer staat er een met boeken gevulde kruiwagen bij vrijwilligers thuis. Dat loopt goed. "Mensen op de fiets komen langs en stoppen om te kijken. Zo ontmoet je mensen en praat je met elkaar. Net als een echte bibliotheek.” Komt er een oud Fries boek binnen, dan stapt Tineke soms op de fiets om deze te brengen aan een geïnteresseerde vaste klant uit het dorp. "Extra service bieden als je in zo'n klein dorp woont. Het is een kleine moeite en je maakt er mensen blij mee.”

Tineke Minkema zorgt dat de minibieb er weer netjes uitziet.
Tineke zorgt dat de minibieb er weer netjes uit ziet.