Dyslexieaanpak terug naar school
Het aantal kinderen dat buiten de eigen school een vorm van dyslexiebegeleiding krijgt, is de laatste jaren fors gestegen. Volgens wethouder Libbe de Vries leek het wel of het aantal dyslexiegevallen steeg met de toename van het aantal aanbieders voor begeleiding. "Boppedat lykje foaral bern fan heechoplate âlders hjirfoar te kiezen." Deze begeleiding valt onder de Jeugdzorg, er is in Opsterland jaarlijks een budget van honderdduizenden euro's mee gemoeid. "Ik fyn dat we dit jild better oars ynsette kinne.” Op initiatief van de gemeente Opsterland wordt daarom gekeken of het ook andersom kan. Dat de leerling niet naar de dyslexiebegeleiding gaat, maar dat de begeleider naar school komt. "Dat hat as grut foardiel dat ek oare learlingen op skoalle derfan meiprofitearje kinne. En dat de skoalle sicht hat op wat der mei de bern gebeurt.” Redmer Wijnsma van De Twirre in Ureterp is blij met deze aanpak. In zijn ogen zal dyslexie er altijd blijven. "Mar litte wy der dan op skoalle mei oan de gong gean."
De wethouder ziet nog een groot voordeel van deze aanpak. Dyslexie is nu namelijk een medisch stempel. "En dêr soe ik hiel graach fan ôf wolle.” Want wanneer kinderen moeite met leren hebben, hoeft dat niet altijd alleen aan dyslexie te liggen, er kunnen zoveel andere dingen een rol spelen. En de externe begeleiding is er volgens De Vries vaak op gericht om beter met dyslexie om te kunnen gaan, het leert de leerling niet beter te spellen. De andere aanpak heeft wel wat voeten in aarde. Dyslexie is wettelijk ingebed in Jeugdzorg en ouders hebben een vrije keuze. De Vries probeert provinciaal hier ook de handen voor op elkaar te krijgen. Er loopt nu een pilot in Zuidoost-Fryslân, op scholen in Ureterp, Nij Beets en Oosterwolde. "Wy ûndersykje hoe't dit útpakt en hoe't wy dit oarganisearje kinne.”