Afbeelding

Ingezonden: magneet-zweeftechniek bij Lelylijn

Ingezonden

Bij de discussie over de Lelylijn moet de magneet-zweeftechniek toch weer een kans krijgen. De magneetbaan doet 51 minuten over een rit van Amsterdam naar Groningen, inclusief tussenstops op de huidige stations. Bij een gemiddelde snelheid van 200 km per uur. Een trein over een traditioneel  treinspoor doet er minimaal 1 uur en 15 minuten over en heeft ook nog last van blaadjes op de rails en andere storingsgevoelige omstandigheden.

Daar komt bij dat een magneettrein op palen staat en daardoor maar ongeveer een derde tot de helft van de ruimte inneemt van een spoordijk. Bovendien staat een magneetbaan zo hoog in het land dat natuur en landbouw eronder kunnen blijven bestaan. Dit geeft een een betere inpassing in de natuurgebieden die een Lelylijn moet doorkruisen, zoals Van Oordt’s Mersken in de gemeente Op- sterland. Het voordeel hiervan is ongeveer ruim de helft minder aankoopkosten voor het tracé en het energieverbruik is veel lager dan een trein met wielen, want een magneettrein zweeft. Een ander voordeel van de magneetbaan is de veiligheid, de trein kan niet ontsporen. 

Voor de energievoorzienig is het mogelijk zonnecellen in de baan aan te brengen. Dit gebeurt nu ook al in bestaande magneetzweefbanen in China, Japan en Korea. Bijkomend voordeel van deze techniek is dat je niet gebonden bent aan bestaande tracé’s of technieken. De baan zou zelfs via de middenberm van de A7 en A6 kunnen lopen. Ook voor de bestaande spoorplannen naar Duitsland en Scandinavië is dit een optie. 

ik vind dat we wat meer in mogelijkheden en voordelen moeten denken en wat minder in het vasthouden aan iets wat we al kennen.

Marcel Hoft
Gorredijk