Leeft Flits nog?” vraagt iemand aan de telefoon. Ha, een recidivist. Natuurlijk, dat moet Paula zijn! Haar zus hier uit het dorp houdt jaarlijks een familiedag en dan komt Paula met haar gezin bij ons in de B&B.
Ze voerde altijd lange gesprekken met onze hond. “We moesten hem laten inslapen, dus je zult het met ons moeten doen”, verontschuldig ik me.
Op de afgesproken dag meldt de club zich. De drie kinderen stormen meteen naar de 'keetzolder', zoals ze die noemen. Met zes bedden om uit te kiezen en een voorhuis buiten ons woongedeelte zijn ze de hemel te rijk. "Dan hebben we geen last van jullie", verklaren ze - wat Paula steevast een knipoog ontlokt.
Paula en haar man installeren zich in de officiële gastenkamer en als alle spullen in huis zijn, slaan ze het gebruikelijke welkomstdrankje over. Na vijf jaar is een kennismaking niet meer nodig en ze is hier uiteindelijk voor haar familie.
Na hun vertrek de volgende dag ontdek ik dat ze de scheerspullen zijn vergeten. Ik stuur in principe niets na, maar kan wel snel langs die zus. Die is stomverbaasd: "Dat is een weggooischeermes joh, gooi toch weg!"
Zo leer ik elke keer wat bij van mijn gasten.
info@bedenbrochje.nl