PiterRun & PiterWalk in de sneeuw

LIPPENHUIZEN “It giet oan”, lachte Theunis toen hij vrijdag verontruste telefoontjes kreeg van deelnemers die zich afvroegen of de PiterRun & PiterWalk vanwege een dik pak sneeuw wel doorgingen. Het werd zaterdag uiteindelijk een dag met volop zon en weinig wind voor de 460 wandelaars en lopers.

De negende editie van de tocht kende dit jaar een nieuw parcours met start in Smalle Ee en finish in Lippenhuizen. Het werd een tocht door een wit landschap. De Pitertocht is binnen de wandel- en hardloopsport een bijzondere eend in de bijt. De tocht is puur recreatief. Het gaat om het meedoen en de gezelligheid en tijden worden niet geregistreerd. 

Bovendien koos de organisatie er al vanaf het begin voor om niet op dezelfde plek te starten en te finishen. Theunis Osinga van de organisatie: “Wij willen elke twee jaar een andere route, zodat de tocht steeds een wisselende omgeving heeft. Door niet voor een rondje te kiezen hebben we hiervoor veel meer mogelijkheden.” 

Met bussen

Consequentie is wel dat de deelnemers met bussen naar het startpunt moeten worden gebracht, maar dat is juist de charme van de Pitertocht. Voor de wandelaars van de langste afstand (20,8 km) vertrokken om 8.40 uur drie grote bussen met zo’n 180 wandelaars naar Smalle Ee. Om half twaalf ging de bus voor de hardlopers ook naar Smalle Ee. Bussen met wandelaars voor de kortere afstanden vertrokken naar Kortehemmen en Beetsterzwaag.

Foto: Martin Drost

Goed opletten

Hoewel de weersomstandigheden goed waren, maakte de smeltende sneeuw en veelal blubberige ondergrond de tocht toch zwaar. Voor de wandelaars was het op een glad en bevroren parcours goed opletten. Door de zon en oplopende temperaturen verdween de gladheid al snel, maar de ondergrond werd sompig. De route was goed aangegeven met paarse pijlen, houten paaltjes en kleine pijltjes aan palen en bomen.

Helaas waren de pijlen op de weg door de sneeuw niet goed zichtbaar en waren op enkele plekken de pijltjes op de bomen verdraaid. Maar omdat iedereen ook een routebeschrijving had, ontstonden er geen echte problemen. De organisatie zorgde voor vele enthousiaste vrijwilligers op oversteekplaatsen. 

Bij Alliade in Beetsterzwaag was koffie, muziek van Friese troubadour Adri de Boer (uit Lippenhuizen) en lekkere hapjes. Bij de hardlopers, die twee uur later vertrokken, was de bevroren ondergrond grotendeels verdwenen maar zorgden de blubber, smeltende sneeuw en plassen voor het nodige vermaak met natte voeten. Zij kregen een mud-run als onverwacht cadeau.

Foto: Martin Drost

Fanatiek

De recreanten van de Pitertocht genieten van de prachtige omgeving. Maar zowel bij het wandelen als het hardlopen is er toch de sportieve eer van het eerst aankomen. De 64-jarige Piter uit Terwispel ging met 75-jarige wandelkameraad Beert voor die eerste finish. Ze hielden een stevig tempo aan. Na zo’n tien kilometer werden ze vanuit de achterhoede ingehaald door de 72-jarige Adrie uit Drachten. 

Piter versnelde mee, maar Beert kon het tempo niet meer volhouden. Piter glimlachte: “Met zo’n naam ben je bijna verplicht om mee voorop te lopen. Ik loop gewoon het lekkerst als ik stevig doorstap.” Wandelen betekent ook voldoende tijd om te praten. Adrie vertelde dat hij, nadat zijn vrouw hem verlaten had, vijf jaar geleden leukemie kreeg. Het betekende veertien weken lang zware behandelingen in het ziekenhuis. 

“Inmiddels ben ik nu vrij van de ziekte. Het vijfde jaar schijnt cruciaal te zijn. Ik ben dankbaar dat ik hier nu mag lopen.” Piter aarzelde niet toen ze om twintig voor twee, net achter de eerste twee arriverende hardlopers, bij de finish kwamen: “Aan jou de eer, Adrie, om als eerste de finish te passeren.”

piterrunlippenhuizen.nl