Hielke Dijk geeft geeft oud ijzer nieuw leven
Cultuur “Wat wy allegearre wol net fuortsmite, dat soe oars moatte.” Hielke Dijk uit Nieuwehorne draagt daar zijn steentje aan bij door bijzondere kunstobjecten te maken van vooral oud ijzer. Zijn garage staat vol met materiaal waarvan Hielke ooit dacht dat het wel eens van pas kon komen.Hielke Dijk (73) exposeert door het hele land, maar traditiegetrouw ook in de fuchsiatuin in eigen dorp. Tot zijn 61ste werkte hij als elektricien, voornamelijk aan bedrijfsinstallaties. “Ik bin der wat earder útgien omdat ik nocht hie om kreatyf dwaande te wêzen. Doe’t ik noch wurke, hie ik dêr op myn manier gjin tiid foar.” Dat creatieve zat eigenlijk altijd al in zijn manier van werken, zegt Hielke. “It bewurkjen fan izer, koper en roestfrijstiel ha ik goed leard: bûge, laskje en slypje.” Die vaardigheden zet hij sinds 2008 in voor het maken van zijn bijzondere kunstobjecten.
Is het kunst of gewoon creatief werk? “Sommige dingen dy’t ik meitsje, sjoch ik wol as keunst, mar dêr kinst fansels oer diskusjearje. Mar komt hjir ien dy’t in gat yn in stik izer ha moat, dan doch ik dat ek. Ik meitsje dus keunst, sierwurk en gebrûksartikelen.” Dat kan van alles zijn: van klein fragiel tot imponerend en futuristisch ogend of prachtige lampen en kandelaars. In de serre van de fuchsiatuin staat bijvoorbeeld een grote rups van een meter. Gemaakt van weggegooid materiaal, want dat is de stiel van Hielke.
Verzamelaar
“Ast sjochst wat der net allegear fuortgoaid wurdt. Faak ek nij spul fan de yndustry. Dêr soenen we mei syn allen eins oars mei omgean moatte, der is guod dat mar in omrintiid fan in jier hat, dan wurdt it fuortgoaid.” Hielke struint regelmatig door de bakken bij de oud ijzer-boer. “Dan sjoch ik dingen en tink ik: hé, dêr kin ik wol wat mei.” Hij geeft direct toe dat hij verzamelaar is, veel staat in opslag in zijn garage. “It measte wat ik meinim, doch ik niks mei. Mar it hâldt altyd de wearde fan âld izer fansels. Soms romje ik wolris wat op en dan kom ik guod tsjin dat ik ferjitten wie. Ik ha altyd in protte dingen ûnder hannen.”Wat Hielke maakt is nergens anders te vinden. “Bistefigueren fan metaal kinst oeral keapje. Ik meitsje dingen dy’t krekt wat oars binne. Bygelyks bisten dy’t net bestean.” Zijn kunstwerken vallen in de smaak, zo werd hij tweemaal uitgenodigd voor de ZomerExpo in het Gemeentemuseum Den Haag. In 2015 maakte hij voor het expothema ‘Woest’ een kanon van weggooidingen. “Ik hie der in telraam op makke, fiellen fan in âld laskarre der ûnder en fansels kûgels der op.” Het beeld kreeg de naam Tien, vandaar ook het telraam. “Want as’t woest bist, moatst oant tsien telle.”
Van wat anderen weggooien, kun je veel maken. Zoals van oude blikjes bijvoorbeeld. “Ik ha hjir in moai setsje stean, in tafel mei stuollen. Dy ha ik bedekt mei blikjes, boaiem en boppekant derút en dan platslaan.” Materieschilderijen maakt hij ook. Een soort schilderen met allerlei plaatjes ijzer. Regelmatig toont en verkoopt Hielke zijn werk tijdens kunstroutes, op 10, 11 en 12 september in Achtkarspelen. “Mar mei soks moat ik it net al te drok ha, der moat ek tiid oerbliuwe om te fabrisearjen.” En dat doet hij voornamelijk in een kleine bedrijfsruimte op het industrieterrein van Heerenveen.
