Moederdag: uit liefde en respect voor Melanie
AlgemeenGORREDIJK Was nu die grote hoeveelheid chocolade de oorzaak van de misselijkheid? Of was het toch de baby die zich aandiende? Hoe dan ook, voor Melanie de Jong was het geen pretje op de avond van 27 januari begin dit jaar. En dat terwijl haar man Nico-Jan zijn nachtdienst draaide in Balkbrug, best ver weg.
Melanie zat eind januari in week 37 van haar zwangerschap. Het einde was in zicht. De baby mocht komen, maar Melanie en Nico-Jan vonden eigenlijk dat het ook nog wel even mocht duren voor het zover was. En dus ging Nico-Jan gewoon naar zijn werk in de TBS-kliniek in Balkbrug. Hij zat midden in een paar nachtdiensten. “Rond elf uur begon Melanie te bellen. Ze voelde zich niet lekker, maar had in een eetbui veel chocolade gegeten. Dat zou het wel zijn. De alarmbellen gingen nog niet af.” Een uurtje later, opnieuw een appje. Melanie was gaan douchen, maar dat had niet echt geholpen. Haar lichaam had niet echt prettig gereageerd op de overgang van het warme douchewater naar de koudere omgeving. “Melanie heeft een rugprobleem en daar had ze ook in die dagen serieus last van. Het bed stond al beneden, dus is ze daar maar even gaan liggen.” Er ging ook een telefoontje naar de verloskundige, die vond het nog geen tijd voor actie. Ook zij achtte de chocolade de boosdoener, maar ze adviseerde wel om het in de gaten te houden. Maar hoe dan ook, het werd niet veel beter. Melanie zat er doorheen, Nico-Jan kreeg haar in tranen aan de telefoon. Hij twijfelde geen moment en stapte in de auto richting Gorredijk. “Het is een ritje van normaal vijftig minuten, maar ik was nu wel een stuk sneller.”
Een wolk van een meid
Eenmaal thuis probeerde hij Melanie wat tot bedaren te brengen. “Een tweede telefoontje naar de verloskundige zorgde voor een teleurstelling. Er was niemand beschikbaar om te komen. Nico-Jan en Melanie kregen het advies om maar naar het ziekenhuis te gaan. Het was inmiddels rond 2.30 uur toen ze in Tjongerschans arriveerden. Op de afdeling verloskunde bekeken ze de situatie. De conclusie was duidelijk: Melanie had al acht centimeter ontsluiting. De baby zou niet lang meer op zich laten wachten. Om 5.54 uur meldde Noa Yara zich luid en duidelijk. Een wolk van een meid.
Respect
Nico-Jan heeft veel respect voor hoe zijn Melanie die avond en nacht heeft doorstaan. “Noa is ons eerste kind. Alles is nieuw. Je weet ook niet hoe het allemaal gaat. En ze heeft die avond alles alleen moeten doen. De hele zwangerschap was al een lastige periode. En toen kwam dit er ook nog eens achteraan.” Inmiddels is Noa drie maanden oud. Het gaat goed, heel goed zelfs. De eerste week was het nog even vallen en opstaan, met noodgedwongen nog een paar nachtjes in het ziekenhuis. “Maar daarna was die roze wolk er echt. We genieten nu met volle teugen van onze kleine meid.”
Deze speciale Sa!-Moederdagactie is mede mogelijk gemaakt door delicatessenwinkel By Bauk in Gorredijk.